పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/163

నారసి మాతండ్రి యన్యాయమునకు, సైరించునే యల్గి శపియించెనేని
కర ముగ్రనిగ్రహగతి బుట్టుగాన, పరికింప నీకు నాపని గల్గునేని
మాతండ్రి నడిగి ధర్మప్రకారమున, బ్రీతితో వరియింపు పృథివీశ నన్ను
నడిగిన నీ కిచ్చు ననుఁడు నామాట, కొడఁబడ కాతఁడు నుద్దండవృత్తి
పొలఁతి యిప్పుడు నిన్ను భోగింప నాకు, గలిగిన నదిజాలు గాకున్న కీడు
మరియైన గానిమ్ము మగువ నీ వింక, దొరగుట ప్రాణంబు దొరగుటయనుడు
బలిమిమై కెంగేలుఁ బట్టి రాదిగిచి, వలదన రతికేళి వాంఛ పో జలిపి
తనపురంబునకు నాధరణిపాలకుఁడు, మనములో నలరుచు మహిమతో నరిగె
నంత నాయింతియు నాశ్రమవనము, చెంత నెంతయుభీతి చేట్పాటు నొంది
యెప్పు డేతెంచునో నిటకు మాతండ్రి, చెప్పంగవలయు నీచేటెల్ల ననుచు
నాకష్టపరిభవ మందందఁ దలఁచి, శోకింపుచున్నెడ శుక్రుఁ డేతెంచి
ధూళి బ్రుంగినమేను దొరగుకన్నీరు, కేలిచెక్కును గళత్కేశబంధమును
నలిగినచందంబు నాన గోల్పోయి, వెలవెలబారు నావిధము నీక్షించి
యిది యేల యేడ్చెద విటు నీవు పుత్త్రి, యిది యేమి నీతెఱం గెఱిగింపు మనిన
దండుఁడు ననుఁ బట్టి తగదొల్ల ననిన, కండగ్రొవ్వున నిట్లు గాసిగాఁ జేసె
ననుచు నేడ్చిన శుక్రుఁ డఖిలలోకములు, గొని కాల్చువిధమున కుపితుఁడై మండి
వింటిరే శిష్యులు వీనిసాహసము, మంటకైవడి మహామహిమ వెలుంగు
నాపుత్రి తెగబట్టి నాడోటు లేక, పాపకర్ముఁడు గాన భస్మీకరింతు
పుడమిలో వీ డేలుపురికి నే వెంట, నడరంగ నూరేసియామడమేర
నెంతయు నెడత్రవ్వ కేఁడువాసరము, లంతకంతకు దట్టమై రజోవృద్ధి
భృత్యవాహనబలోపేతంబు గాగ, నత్యుగ్రగతి వీని నడగింపగలదు
యనుచు నాదండుని యల్గి శపించి, తనపుత్త్రి గనుగొని దయతోడఁ బలికె
నరజ యిక్కడ బాసి యరగి నీ వల్ల, సరసీతటంబున జరియింపుచుండు
మాపద్మవనమున కామడమేర, నీపాంశుభయము లే దెల్లప్రాణులకు
నేప్రాంతమున వచ్చి ని న్నాశ్రయించు, నాప్రాణులకు సేమ మతనిదేశమున
నున్నవారందఱు నొగి వానితోన, చన్నవా రని పల్క జనకువాక్యమున
నుండ కక్కడ నాపయోజాక్షి చనగ, నొండాశ్రమంబున కొగి శుక్రుఁ డరిగె
నంత రజోవర్ష మట యేడుదినము, లంతకంతకు ఘోరమై పెల్లుగురియ
సచివవాహనభృత్యసహితుఁడై దండుఁ, డచటిజంతువులతో నడఁగి రూపరిన