లీమేనితోడ నే నింద్రునిపురికి, సేమంబుతో నేగు చింత నీతపము
చరియింపుచున్నాఁడ శంభూకు డనగ, బరగుదు నే నన్న బటుతరధ్వనుల
వసుమతిపతి కేల వా లొప్పఁబూని, వెస వానితల ద్రెవ్వవ్రేసె వ్రేయుటయు
పాసితో గూడిన పంకజత్వంబు, బ్రాపించె తమకంచు పద్మముల్ రోసి
రాగంబు దక్కిన రమణ నక్కొలను, జేగురునీ రయ్యె శిరమురక్తమున
పొరిపొరి సురలెల్ల పుష్పవర్షములు, గురియించి రారఘుక్షోణీశుఁ జూచి
నృపవర శూద్రుఁడు నీచేత జచ్చి, యపగతప్రాణుఁడై యమరేంద్రుపురికి
బొందితో నదె చూడు బోవుచున్నాఁడు, సందీప్తతేజుఁడై జనులెల్ల చూడ
నటు గాన పుణ్యుండ వభిమతం బెద్ది, యటు వేడు మిచ్చెద మని నవ్వె విభుఁడు
సురలార యీవిప్రసుతునిప్రాణములు, మరలని౦డని నన్ను మన్నించి మీరు
యిదియును నాకోర్కె యే నక్కుమారు, బ్రతుకింతునని పూని పలికినవాఁడ
నంతియె కాని నాయరయమి జేసి, యింతయు బాటిల్లె నీతెరం గనిన
నగుగాక నీవాక్య మది యేల తప్పు, జగతీశ నీ వెందు సత్యసంధుఁడవు
సుఖమున నావిప్రసూనుండు బ్రతికి, సఖుల బంధులతోడ జరియింపఁగలఁడు
అని పల్క నక్కడి నావిప్రసుతుఁడు, కనుకని నిద్ర మేల్కనినచందమున
చెలువారగా వచ్చె జీవంబు వచ్చి, తలిదండ్రు లలర నాతతతేజుఁ డగుచు
నాదేవతలు బ్రీతి నందఱు గూడి, మోదంబుతోడ రాముని జూచి యనిరి
శ్రీరాముఁ డగస్త్యునియధ్వరంబు జూడఁబోవుట
జన్న మగస్త్యుండు సకలధర్మములు, నున్నతంబుగ జేయుచున్నాడు నియతి
నిదియ పండ్రెండవయేడు దా నగుట, నుదకాధివాసుడై యున్నాడు ఘనుఁడు
నేడు పూర్ణాహుతి నీవు మాతోడ, పోడిగా జనుదెమ్ము పోదము చూడ
ననవుఁడు నగు గాక యని పల్కి రాముఁ, డనురాగమున బుష్పకారూఢుఁ డగుచు
జని చని బహునదీశైలదుర్గముల, ఘనఝిల్లికారవకర్ణకర్కశము
భూరిభూరుహకుంజపుంజభీకరము, ఘోరమృగవ్యాళకులసంకులంబు
నగుమహారణ్యమునం దొక్కచోట, నొగి నొక్కగృధ్రంబు నొకయులూకంబు
తమతమయిల్లంచు తమలోన కడగి, పెమకువ వర్తించి పెద్దకాలంబు
గృద్ధ్రోలూకగృహవివాదంబు శ్రీరాములు తీర్చుట
తడయక యింటికై తర్కింపుచుండ, పొడగాంచి యంత భూపాలుడు గదిసి
గ్రద్దయు గూబయు కడభక్తి మ్రొక్కి, గ్రద్ద యిట్లని పల్కె కాకుత్స్థు జూచి
