నొనరంగ యీమూఁడుయుగముల శూద్రు, డనఘాత్మ తపమున కధికారి గాఁడు
కలియుగంబున ధర్మకాంక్షమై దపము, నెలకొని శూద్రుండు నిష్ఠతో జేయు
మూఁడుపాదంబుల మొగిని ధర్మంబు, వాడిమితో నిట్లు వర్తింపుదు౦డు
నిది మేరయై యుండ నిపు డొక్కశూద్రు, డొదవిననిష్ఠతో నుగ్రతపంబు
తిరముగా నీ వేలుదేశంబులోన, చరియింపుచున్నాఁడు సాహసక్రియను
యాపాపమున జేసి యధిప యావిప్రు, పాపడు మృత్యుఁ డయ్యె బాల్యంబునందె
చావున కర్హుండు సమయింపు వాని, నీవిప్రసుతుప్రాణ మెత్తేదువేని
యితరధర్మాచార మెవ్వడు నడచె, తఱిగొని పతి వాని దండింపకున్న
పాపచతుర్థాంశభాగియై నరక, కూపంబులో గూలు ఘోరవేదనను
తిరిగి నీ వేలెడుదేశంబు గలయ, బరికించి యక్కడ బాపంబు గంటి
వది చక్కజేయగా నలరు ధర్మంబు, పదపడి యీబాలుప్రాణముల్ వచ్చు
నని నారదుఁడు చెప్ప నగు గాక యనుచు, జననాయకాగ్రణి సౌమిత్రిఁ జూచి
శ్రీరాముఁడు శూద్రఋషిం జంపుట కేగుట
నీవు వే చని శోకనిర్మగ్న మైన, యావిప్రమిథునంబు నడలు వారించి
యిడుము తైలద్రోణి నేమేనివికృతి, బొడమకయుండ దత్పుత్రుదేహంబు
నని పల్కి పుష్పకధ్యానంబు సేయ, చనుదెంచె నదియును జననాథు డంత
మునులకు మ్రొక్కి యమ్మునులు దీవింప, ధనువును దొనలును ధరియించి యెలమి
పరిచరులైయున్న భరతలక్ష్మణుల, పురికాపు నిలుపుచు పుష్పకం బెక్కి
పడమటిదెసను తద్భాగంబునందు, పొడము దిక్కులనెల్ల భూములు వెదకి
పొడలేక దక్షిణభూమి కేతెంచి, పొడవడకుండంగ పుడమి గ్రుమ్మరుచు
నొకమహాశైలంబు నుపకంఠభూమి, వికసితాంబుజముల విలసిల్లుచున్న
కొలనిమధ్యంబున ఘోరంబు గాగ, తలక్రిందుగా నుండి తపము సేయుచును
నుండంగ పొడగని యొద్ది కేతెంచి, చండాంశుతేజుఁ డాజననాథుఁ డనియె
నోమహాత్మక తపం బొనరించె దిట్లు, యేమికార్యము నాకు నెఱిగింపవలయు
తాపసోత్తమ యేను దశరథాత్మజుఁడ, నాపేరు రాముండు నను వింటె నీవు
నిండుతేజంబున నెరయు విప్రుఁడవొ, యొండెభూపతివొ వైశ్యుఁడవొ శూద్రుఁడవొ
యేజాతి నీజన్మ మెలమితో నాకు, నీజాతి నెఱిగింపు నిజముగా ననిన
తప మేడ బొం కేడ తలపోసి చూడ, నృపవీర శూద్రుండ నిక్క మీపలుకు
