పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/156

నీవురక్షకుడవు నిర్జరాదులకు, భావింప మతి దివస్పతిమంత్రికంటె
ఘనకాంతిచంద్రునికంటె తేజమున, దిననాయకునికంటె ధృతి నుర్వికంటె
తోరంపుపెంపున తుహినాద్రికంటె, ... ... ... .... .... .... .... .... .... .....
పృథులవేగంబున బెనుగాలికంటె, ప్రథితుండ వభియాతి భయదకోపుడవు
భూతోదయంబును భూతవర్ణమును, భూతసంహారంబు పొరి నెఱుంగుదువు
నవజేయుండవు నృపనీకజేయు, లేవెంట బరికింప నెందును లేరు
ఒఁగి లోకపాలుర కుపమాన మగుచు, నెగడుదు శస్త్రాస్త్రనిపుణుండ వగుచు
నిట్టిమహారాజు కేవిన్నపంబు, ముట్టఁజేసెదఁ గృపామూర్తివై వినుము
యేను గట్టినవాఁడ నీయులూకంబు, తాను వచ్చినయది తనగృహం బనుచు
నారసి రక్షింపు డఖిలంబునందు, తీరము గా రాజులే దిక్కు నాథులకు
ననవుఁడు నాగూబ యవనీశుఁ జూచి, వినుతవాక్యంబులు వినుపింపదొణఁగె
వాసవునంశంబువలన బాలించు, భాసురమహిమతోఁ బ్రతివాసరంబు
యక్షలోకాధీశునంశంబువలన, ధక్షుడై కావించు ధనసంగ్రహంబు
యమునంశమున దప్పు లరసి దండించు, నమితతేజంబున నర్కువంశమున
నమరంగ నమృతాంశునంశంబునందు, నమృతదయాదృష్టు లందందఁ బరపి
దివిజులు బ్రీతు లై దీవింపుదుండ, కువలయోల్లాసంబు కోరి కావించు
భూవరుం డటు గాన పుడమిలో సర్వ, దేవతామయుడవు దేవ నీ వనఘ
విష్ణుమూర్తివి సర్వవిదుడవు లోక, జిష్ణుండ వొరుల కజేయుండ వరయ
రక్షకుండవు ధర్మరతుడవు దాన, దక్షుండ వక్షీణతరదయానిధివి
దురితదూరుండవు దుష్టాత్ములందు, పరికించి చూచిన పరుషకర్ముఁడవు
సచరాచరములైన సకలభూతముల, సుచరిత్ర సమదృష్టి చూతు వీ వెపుడు
లచ్చి నీకడకంట లలిగేలుదమ్మి, నచ్చుగా వసియించి యనిశంబు నలరు
నధికప్రభాభూతి నగ్నిదేవునకు, నధికుండ వమృతరసార్ద్రదేవుఁడవు
గతి యన్న ది క్కన్న గనువెలుం గన్న, మతి యన్న ధృతి యన్న మా కెందు నీవు
పరిచితవ్యవహారపరుడవై యుండు, యరయ నీ వెరుగని యర్ధంబు లేదు
విన్నవించెద దేవ విని విచారించి, మన్నించి తగ వైన మార్గంబు నడవు
నరనాథ యీగ్రద్ద నాయిల్లు జొచ్చి, బెరుకులాడుచు నన్ను బెద్దగాలంబు
గారింపుచున్నది కరుణించి మీరు, గారవంబున మేర గావింపవలయు
నని విన్నవించిన నప్పు డానృపుఁడు, ఘనగృద్ధ్రమును నులూకము జూచి యంత