పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/105

కమలనాభుఁడు నిన్నుఁ గయ్యంబులోన, సమయింపఁగలఁ డన్న సంతోషమంది
యెట్టివాఁ డసురారి యెఱిఁగింపుమనిన, నిట్టివాఁడని చెప్ప నెవ్వరి కలవి
యైన నే నెఱిఁగినయంత చెప్పెదను, వీనులారఁగ నీవు విందుగా కనుచు
నాదినారాయణు నాద్యంతరహితు, వేదవేద్యుని సర్వవిభుఁ జెప్పఁదొణఁగె
దేవదేవుఁడు సర్వదేవతారాధ్యుఁ, డావిష్ణుఁ డప్రాప్యుఁ డప్రమేయులకు
నవ్యక్తుఁ డసమానుఁ డవికారుఁ డభవు, డవ్యయుఁ డతిసూక్ష్ముఁ డధికాధికుండు
పుణ్యుఁ డగణ్యుండు పురుషోత్తమాది, పుణ్యనామంబులఁ బొలుపారువాఁడు
దేవియై యిందిరాదేవి గొల్వంగ, శ్రీవత్సలాంఛన శ్రీ చెన్ను మిగులఁ
బీతాంబరం బొప్పు పృథులనీరదము, భాతిమై యమరంగ భాసిల్లువాఁడుఁ
బొరి భూతకోట్లను బుట్టింపఁ బెంప, విరియింప నొక్కఁడె వెరవైనవాఁడు
పుణ్యాశ్రమంబులఁ బుణ్యదేశములఁ, బుణ్యవనంబులఁ బుణ్యవృక్షములఁ
బుణ్యపురంబులఁ బుణ్యశైలములఁ, బుణ్యసరిత్తులఁ బుణ్యతీర్థములఁ
బుణ్యకాలములఁ బుణ్యదానములఁ, బుణ్యవ్రతంబులఁ బుణ్యకర్మములఁ
బుణ్యయాగంబులఁ బుణ్యభాగములఁ, బుణ్యయోగంబులఁ బుణ్యభావములఁ
బుణ్యతంత్రంబులఁ బుణ్యమంత్రములఁ, బుణ్యసత్కథల నెప్పుడు నుండువాఁడు
ఆపుండరీకాక్షుఁ డధ్యక్షుఁ డతఁడు, రూపింపఁ దేజస్స్వరూపమై యుండు
ఫాలాక్షుఁడై యుండు బ్రహ్మయై యుండుఁ, గాలాగ్నియై యుండు గగనమై యుండు
వాయువై యుండును వటభూజపత్ర, శాయియై తా నుండు శరధిమధ్యమునఁ
బావకుఁడై యు౦డుఁ బ్రణవమై యుండు, సావిత్రియై యుండు సత్యమై యుండు
దపములై యుండుఁ దత్ఫలములై యుండు, జపములై యుండుఁ దొల్చదువులై యుండు
బుడమియై యుండుఁ బైపొడవులై యుండుఁ, బుడమికి నాధారభూతుఁ డై యుండు
నొడలు గైకొనకుండు నొడలిలో నుండు, నొడయఁడే బ్రహ్మాదు లొగిఁ గొల్వ నుండు
గడుబెక్కులగు బ్రహ్మకల్పముల్ గడవఁ, గడపట నొక్కటఁ గడలేకయుండు
నింద్రుఁడై యుండు దినేంద్రుఁడై యుండుఁ, జంద్రుఁడై యుండును శమనుఁడై యుండు
లో నుండు వెలి నుండు లోకజాలముల, జానుగా వ్యాపించి సందు లేకుండు
భక్తిభావము దక్క పద్మజూదులకు, యుక్తి నప్పరమేశు నూహింపరాదు
తర్కంబు గెలుపును తత్త్వంబు విడిచి, కర్కశమతు లైనకాతరాత్ములకు
హరిపదం బతిదూర మై యుండు భక్తి, పరులైనవారికిఁ బ్రాపింపవచ్చుఁ
దరళభావము దక్కి తనువుఁ బ్రాణములు, భరితవిజ్ఞానాగ్ని భస్మంబు సేయు