పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/104

నకలంకగతినున్న యతనికి మ్రొక్కి, ముకుళితహస్తుఁడై ముందట నిలిచి
వినయంబుతోఁ బల్కె విశ్వలోకముల, ననఘ నీ వెఱుఁగని యర్థంబు లేద
యకుటిలబుద్ధి నే నడిగెదఁ గాన, సకలంబు నెఱిగింపు చతురాస్యతనయ
యమరులకంటె సత్త్వాధికుం డెవ్వఁ, డమరు లెవ్వనిశక్తి నడఁతురు రిపుల
నిమ్ములను జనంబు లెవ్వనిఁ గూర్చి, నెమ్మిఁ గావింతురు నిఖిలభూసురులుఁ
పరమయోగీంద్రులుఁ బరిపూర్ణబుద్ధి, పరఁగఁగ నెవ్వని భావింతు రెలమి
యనుఁడు నాదశకంఠు నందుఁ దలంపు, మనమున నెఱిఁగి యమ్మహితాత్ముఁ డనియె
బ్రహ్మార్థవిదులైన పరమయోగులకు, బ్రహ్మాదిసురలకుఁ బరికించి చూడ
నెవ్వనియుత్పత్తి యెఱుఁగరాకుండు, నెవ్వఁడు లోకంబు లెల్లఁ బాలించు
ననిశంబు దేవాసురాసు లెవ్వనికి, వినతు లెవ్వనినాభి వేధ జన్మించె
సచరాచరములైన జగము లాబ్రహ్మ, రచియించు నెవ్వాని రమణీయశక్తి
నమర నెవ్వని జెంది రఖిలదేవతలు, నమృతంబుఁ ద్రావుచు నధ్వరంబులను
నతఁడు నారాయణుం డావిష్ణుమహిమ, మతిని దర్కింప సమర్థుఁ డెవ్వాఁడు
పతత్త్వవేదులై పాంచరాత్రాది, పరమాగమంబుల బహుపురాణముల
సకలవేదంబుల సకలశాస్త్రముల, సకలయోగీంద్రులు చర్చింతు రతని
నమరాభియాతులౌ నఖిలరాక్షసుల, సమరంబులోపల సమయించుకొఱకుఁ
గరముల నసిగదాఖడ్గాదు లమర, ధరియించియుండు నాదానవాంతకుఁడు
నన విని దశకంఠుఁ డావాక్యములకు, మనమున నరుదంది మఱియు నిట్లనియెఁ
జక్రిచే రణభూమిఁ జచ్చినవారి, విక్రమంబుల వేఱ వినుతింప నేల
మధువైరిచే నాజి మరణమై చన్న, యధిపుఁ డేగతిఁ బొందు నది యెఱిఁగింపు
నావుడు విని యాసనత్కుమారుండు, రావణు వీక్షించి రజనీచరేంద్ర
యితరుచే రణభూమి నీల్గినయట్టి, ధృతిమంతులకుఁ గల్గుఁ ద్రిదివసౌఖ్యములు
త్రిదివోపభోగముల్ దీరిన పిదపఁ, దుద లేని జన్మాదిదుఃఖముల్ గల్గు
విష్ణుచేఁ జచ్చిన వీరోత్తములకు, విష్ణులోకము నిత్యవిభవమై చెల్లుఁ
బుండరీకాక్షుఁడు భూరికోపంబు, నొండొక్కవరమును నూహింపసరియె
దనుజారికోపంబుఁ దపము శత్రులకు, విను మంచుఁ జెప్పిన వింశతిభుజుడు
వారక యాదైత్యవైరితో వైర, మేరూపమునఁ గీర్తిహేతువు నాకు
నిటుమీఁద నాతెఱం గేయుపాయముల, ఘటియించునో యని కడు విచారింప
నామహాయోగియు నాతలం పెఱిఁగి, యామినీచరనాథ యనుమాన ముడుగు