ఘనమణిమయమగు కడిఁదిశిల్పములు, అనువందఁ గిష్కింధయను పట్టనంబు
వెరవున నిర్మించి వీరవానరులఁ, బొరి నం దనేకులఁ బుట్టించినాఁడ
నప్పురంబున కితఁ డధిపతియైన, నొప్పార రక్షించు నొగిఁ దరుచరుల
నటుగాన నతనితో నటకు నీ వరిగి, పటుపరాక్రములైన ప్లవగపుంగవులఁ
బ్రియమున నందఱఁ బిలువంగఁ బంచి, నయమున మన్నించి నాపల్కుఁ జెప్పి
యద్రిచరశ్రేష్ఠు లనుమతింపఁగ, భద్రకిరీటాతిపత్రాదు లమర
విపులపీఠంబున విలసిల్ల నునిచి, కపిరాజ్యపట్టంబుఁ గట్టు మీతనికి
గిరిచరాధీశుఁడై కిష్కింధ కితఁడు, పరిపాలనప్రౌఢిఁ బరగుఁ గా కనుచుఁ
బనిచె నాతండును బ్రహ్మవాక్యంబు, విని తనూజులతోడ విలసిల్లుచున్న
యాఋక్షవీరుని నతిభక్తిఁ గొలిచి, గారవంబున నేగి కపిపుంగవునకు
నజువాక్య మెఱిఁగించి యాతఁ డాతఁ డని, ప్రజ లొప్పఁ గిష్కింధఁబట్టంబుఁ గట్టెఁ
బట్టాభిషిక్తుఁడై బ్రహ్మనందనుఁడు, పట్టె సిరులతోడఁ బట్టనం బమర
సంతసంబునఁ దన్ను సకలవానరులు, నెంతయుఁ గొలువఁగ నెల్లకార్యములు
నోజ మంత్రులతోడ నొగి విచారించి, రాజనీతిజ్ఞుఁ డై రక్షానురక్తి
నెల్లదిక్కులయందు నెప్పుడు నాజ్ఞ, చెల్లంగ రాజ్యంబు సేయుచు నుండిఁ
గమలాప్తకులవర్య ఘనతేజులైన, యమరేంద్రసుతునకు నర్కపుత్రునకు
వినుతి కెక్కిన ఋక్షవీరుడు మొదల, జనని యటమీఁద జనకుఁ డైనాడు
ఈపుణ్యకథఁ ద్రితి నెవ్వఁడు సెప్పె, నాపుణ్యునకు విన్నయట్టిపుణ్యునకు
మానుగా సిద్ధించు మహితపుణ్యములు, గాన రాఘవ నీకుఁ గళ్యాణ మనిన
సౌమిత్రిసహితుఁడై సంతోష మంది, యామునీశ్వరునితో నవనీశుఁ డనియె
వాలిసుగ్రీవులు వాసవార్కులకు, భూలోకవినుతులై పుట్టినతెఱఁగు
పరికింప నురుబాహుబలపరాక్రమము, లిరువురందును గల్లు టేమి యచ్చెరువు
మునినాథ యీకథ ముదమార నీవు, వినుసింప నీచేత వింటి నే ననిన
నింకొక్కకథ నీకు నెఱిగింతు వినుము, లఁకేంద్రదమన యాలంకేశ్వరుండు
పరమపావన సీతఁ బట్టిన దాని, కరయంగ గారణం బది యొండు గలదు
రావణుఁడు సీతను బట్టుటకుఁ గారణము
అది నీకుఁ జెప్పెద నాతెఱం గెల్ల, విదితంబుగా నీవు విను మొక్కనాఁడు
కృతయుగంబున దశగ్రీవుండు జగము, నతిభీతిఁ జెంద నెల్లందుఁ గ్రుమ్మఱుచు
నారంగ బ్రహ్మజుఁ డైన సనత్కు, మారుఁ డున్నెడ కేగి మహనీయశాంతి
