భాగవతోత్తముల్ పరమవైష్ణవులు, యోగతృష్ణల గాంతు రోలి నవ్విష్ణు
యామినీచరనాథ యాజగన్నాథు, తామసిపై పొందఁదలఁచితే వినుము
అనఘుఁడు త్రేతాయుగాది నిక్ష్వాకుఁ, డను రాజపుంగవు నన్వయంబునను
దశరథుఁ డనుపేరి ధరణీశ్వరుండు, విశదోరుకీర్తులు వెలయ జన్మిందు
నాసత్యసంధున కాజానుభుజుఁడు, భాసురాకారుఁడు పటుపరాక్రముఁడు
నూర్జితసత్వుఁ డత్యుగ్రతేజుండు, దుర్జయుండును వైరిదుర్నిరీక్షుండు
నతిగభీరుండును నధికశూరుడు, మతిమంతుఁడును సత్యమధురవాక్యుండుఁ
గోదండచతురుండు ఘోరదివ్యాస్త్ర, వేదియు జగదేకవీరుండు నైన
రాముఁ డయ్యాదినారాయణమూర్తిఁ, భూమండలంబునఁ బుట్టంగఁ గలఁడు
సిరియును భూపుత్రి సీతనాఁ బుట్టి, గురుమతి జనకునికూతురై పెరిఁగి
రూపలక్షణగుణరుచిరతేజముల, దీపించి యారాముదేవి గాఁగలదు
అటమీఁదఁ చన కూర్మియనుజన్ముఁ డైన, చటులవిక్రమశాలి సౌమిత్రి గొలువ
పరమపాతివ్రత్యభవ్యశీలముల, నిరుపమస్థితిఁ దోడునీడయుఁ బోలె
నామహీసుతతోడ నరుగుదేఱంగ, రాముఁడు దండకారణ్యంబునందుఁ
దనతండ్రి యయియున్న దశరథునాజ్ఞ, సముచితమునివృత్తిఁ జరియింపఁగలఁడు
అన విని రఘునాథ యంతరంగమున, ననురాగమును బొంది యారావణుండు
మదగర్వ మెసఁగఁగ మసలి నీతోడఁ, గదన మెప్పుడు సేయఁగలుగునో యనుచు
సర్వలోకములందుఁ జరియింపుచుండె, సర్వేశ్వరుఁడ వీవు సముయించి తతని
ననిన నాధరణీశుఁ డావాక్యములకుఁ, దనలోన వెఱగంది తలయూఁచి పలికె
విజ్ఞానసంపన్నవిశ్వశోకముల, నజ్ఞాత మగుధర్మ మది నీకు లేదు
పదపడి పౌలస్త్యపతి యేమి చేసె, నదియుఁ జెప్పుదుగాక యన నిట్టు లనియె
జననాథ నీచేత సమరంబులోనఁ, దునియలై పడి ముక్తి దొరకొందుననుచు
ఘనబాహుఁడగు పంఙ్తికంఠుఁడు సీతఁ, గొనిపోయెనని చెప్పి కుంభసంభవుఁడు
నరనాథు నీక్షించి నగరాజమైన, సురమహీధరముపై సురలు సిద్ధులును
మునులు గంధర్వులు ముద మంది వినఁగ, ననిమిషమునిముఖ్యుఁడైన నారదుఁడు
నాకుఁ జెప్పినకథ నగలోకనాథ, నీకుఁ జెప్పెద నీవు నెమ్మితో వినుము
నారదప్రేరితుఁడై రావణుఁడు శ్వేతద్వీపమునకుఁ జనుట
బాహుదర్పితుఁడైనపంఙ్తికంధరుఁడు, సాహసంబున నిశాచరులతోఁ గూడి
యెల్లందుఁ దిరుగుచు వెవ్వ రుద్ధతులు, బల్లిదు లెవ్వరు భండనంబునకు
