సదా - మనం నాడికూడా పరీక్షచేసిచూతాము.
రాము – అయ్యా! వైద్యులు చెయ్యిచూస్తారట. మీచెయ్యి వక్కమాటు చాపండి.
సదా - అయ్యా! కుడిచెయ్యి యిలాగివ్వండి. (అని మణికట్టు పట్టుకొనుచున్నాఁడు.)
గజా – ఎడమచెయ్యి నాచేతికియ్యండి. (అని పట్టుకోఁబోవు చున్నాఁడు.)
మతి - (చేయివదల్చుకొని గింజుకొనుటచేత కట్టినత్రాళ్ళు కొంచెము వదులుకాఁగా కుర్చీతోలేచి) ఓముసలిగాడిదె కొడుకుల్లారా! మిమ్మలిని యిద్దరినీ తలబద్దలుకొడుతాను వుండండి. నాకుకాదు మీకే పిచ్చయెత్తింది. అని యిద్దఱిని చెఱియొక గుద్దును వేయఁగా వారు పరుగెత్తుచున్నారు.)
రాము - (మతిమంతుని కుర్చికాళ్ళు పట్టుకొని వెనుకకు లాగుచు) మీకు భయంలేదు. మెల్లిగా పరుగెత్తండి.
మతి - పిచ్చికుక్కలకొడుకుల్లారా! పారిపోకండి. (అని కుర్చీతో రాముని వారికేసి యీడ్చుచు రాముఁడును తానును ముందుకు పడు చున్నారు.)
సుబ — అయ్యో! (అని నవ్వుపట్టలేక నోటికి చేయడ్డము పెట్టు కొని క్రింద కూలఁబడుచున్నాఁడు.)
సుమ — అయ్యో! (ఏడ్చుచు తండ్రికి సహాయపడుటకు పరుగెత్తు చున్నది.)
రాము – నామోకాళ్ళు విరిగిపోయినవి. (అని లేచి సుమతి సహాయముతో మతిమంతుని కుర్చీకట్లు విప్పుచున్నాఁడు.
