మదాలసావివాహము
| ఆ. | అట్ల కాక యనుడు నపుడు మదాలసా, పితృకులైకగురుని హితుని భక్తి | 319 |
| వ. | సముచితంబు లగుమంగళాచారంబు లొనరించి. | 320 |
| చ. | అనలము ప్రజ్వలించి విహితాగమతంత్రము లాచరించి పెం | 321 |
| వ. | ఇ ట్లయ్యిరువురకుఁ బరమోత్సవంబునం బరిణయంబు చేసి తుంబురుండు నిజతపో | 322 |
కుండల తపమొనర్చి దివ్యగతి కేగుట
| క. | చతురుండవు నయధర్మా, న్వితుఁడవు సద్బుద్ధి విట్టినీకు ననఘ! పం | 323 |
| క. | ఐనను నెచ్చెలిదెస మది, నూనిన నెయ్యమునఁ జేసి యుడుగక బుద్ధు | 324 |
| సీ. | పతి ప్రయత్నంబుతో భార్య భరించుచుఁ గీ డొందకుండ రక్షింపవలయు | |
| తే. | మగఁడు వెలిగాఁగ సతికి ధర్మంబు ధనము, గామమును మున్న లభ్యము ల్గావు గాన | 325 |
| వ. | అని బహుప్రకారంబుల భర్తృభార్యాధర్మంబులు చెప్పి. | 326 |
| క. | మనుజేంద్రతనయ! నీవును, వనితారత్నంబుఁ గూడి వైభవలీలన్ | 327 |
| వ. | వీడుకొని మదాలసం గౌఁగిలించుకొని కుండల దివ్యగతిం జనియె నంత. | 328 |
మదాలసం దెచ్చునపుడు మార్గమునఁ గువలయాశ్వునకు రాక్షసులతోడి యుద్ధము
| శా. | ధీరోదాత్తుఁడు శత్రుజిత్తనయుఁ డద్దివ్యాశ్వమున్ దాను నా | 329 |
| క. | అని యాక్రోశించుచు వెసఁ, జని చెప్పిన దనుజవిభుఁడు సంధ్యారుణలో | 330 |
| వ. | రయంబున వెలువడి. | 331 |
