| |
లంబునకు డిగ్గి యాక్రోడంబుం బొడగానక నిరంతరప్రభావిభాసితం బగునొక్క
రమణీయప్రదేశంబునందు.
| 289
|
బిలమున నొకబాలికయుఁ గువలయాశ్వుండు నొండొరు మోహించుట
| చ. |
అనుపమరత్నకాంచనసమంచితనిర్మలహర్మ్యపంక్తుల
న్ఘనతరదీప్తవప్రమణికాంతులు నున్నతదేవతానికే
తనఖచితాబ్జరాగమణిదామములం గడుఁ దేజరిల్లి య
య్యనిమిషనాథువీటి కెన యై యతలంబు వెలుంగఁజేయుచున్.
| 290
|
| తే. |
పొలుచుసౌవర్ణపురి గని భూపసుతుఁడు, మెచ్చి వర్ణించుచును దానిఁ జొచ్చి యందు
మిడుక మానిసి గాన కప్పుడు మనంబు, కరము విస్మయ మందంగఁ దిరిగి తిరిగి.
| 291
|
| తే. |
కడురయంబునఁ జనునొక్కకాంతఁ గాంచి, తన్వి యెటఁబోయె దెవ్వరిదాన? వనిన
మగువ యూరక చని యొక్కమాడు వెక్కు, టయును నొక్కెడఁ గ్రక్కున హయము గట్టి.
| 292
|
| క. |
మనమున శంకింపక చ, య్యనఁ దానును దానిపజ్జ నాహర్మ్యం బె
క్కి నృపసుతుఁడు మణిమయకాంచనపర్యంకమున నున్న చంద్రనిభాస్యన్.
| 293
|
| సీ. |
ఏకాంతమునఁ దనయిచ్చఁ గ్రీడింప దర్పకుఁ బాసి వచ్చినరతి యనంగఁ
బాతాళవిహరణకౌతూహలమున నేతెంచినజలధీశుదేవి యనఁగ
భాసురాకారసంపదసొంపు దాల్చిన లలితోరగాలయలక్ష్మి యనఁగ
రుచిరతరాంగనారూపంబు గైకొన్న శృంగారరసమయశ్రీ యనంగ
|
|
| తే. |
నసమలావణ్యభాతిఁ బొల్పారుకుసుమ, కోమలాంగి నున్నతకుచకుంభలలిత
నసితవికసితోత్పలతులితాక్షి నొక్క, కన్యకామణి నృపసూతి గాంచె నెలమి.
| 294
|
| చ. |
తనమది కాముబాణములతాఁకున నెంతయు సంచలింపఁగా
ననిమిషలో చనుం డయి ప్రియం బెసలారఁగఁ జూచి మెచ్చుచు
న్జనపతినందనుం డిది రసాతలదేవతయో సుధాంశునం
గనయొ భుజంగరాజవరకన్యకయో ఖచరేంద్రకాంతయో.
| 295
|
| వ. |
అని వితర్కించుచు నక్కుమారుం డాసుందరీరత్నంబుసౌందర్యంబునం దాసక్తుం
డయ్యె నంత.
| 296
|
| చ. |
అమరకుమారసన్నిభుని నానృపనందను బెట్టు గాంచి సం
భ్రమము భయంబు విస్మయము రాగము లజ్జయు నొక్కమాఱు చి
త్తము గబళించినం దలరి తల్పము దిగ్గన డిగ్గి పోయి ప
ద్మముఖి మనోజుఁ డార్వ సఖమాటున నిల్చెఁ బ్రకంపితాంగి యై.
| 297
|
| చ. |
నిలిచి కుమారుమూర్తిపయి నెక్కొనుచూడ్కులఁ గ్రమ్మఱింప వే
డ్కలు గురియింపఁ గోర్కు లొగిఁ గప్పిన నేరక చిక్కుపాటునం
|
|
