| వ. |
అనినఁ గొడుకునకుఁ దండ్రి యి ట్లనియె.
| 147
|
| సీ. |
భవభానుతీవ్రతాపంబున నెరియున న్బ్రహ్మబోధాంబుపూరమునఁ దేల్పు
దారుణావిద్యాహిదష్టు న న్బ్రతికింపు మధ్యాత్మతత్త్వవాక్యామృతమున
సంసారమమతారుజాక్లిష్టు నను సుఖాయత్తుఁ గావింపు విద్యౌషధమున
మాయాంధకారనిర్మగ్ను న న్నిర్మలజ్ఞానదీపస్ఫురచ్చక్షుఁ జేయు
|
|
| తే. |
మిట్టికర్మబంధముల నెల్లఁ బాసి, యఖిలదుఃఖములను ద్రోచి యాత్మ మగుడఁ
బుట్టకుండెడుతెరువునఁ బెట్టునట్టి, యోగ మీవు నా కెఱిఁగింపు యోగివర్య!
| 148
|
| వ. |
అనినం బుత్త్రుం డి ట్లనియె.
| 149
|
| క. |
దత్తాత్రేయుఁ డలర్కున, కుత్తమ మగునట్టియాత్మయోగముఁ జెప్పెం
జిత్తం బలరఁగ దాని ను, దాత్తగుణా! నీకుఁ జెప్పెద న్విను తెలియన్.
| 150
|
కౌశికుం డనువిప్రునిభార్యయొక్క పాతివ్రత్యమహిమము
| ఆ. |
అనిన భార్గవుండు తనయ! దత్తాత్రేయుఁ, డేమహాత్ముపుత్రుఁ? డెద్ది యోగ
మయ్యలర్కుఁ డతని నడిగె! నాభవ్యుని, కెట్లు సెప్పె నాతఁ డెఱుఁగఁ జెపుమ.
| 151
|
| వ. |
అని యడిగిన నక్కుమారుం డి ట్లనియె.
| 152
|
| ఉ. |
దానగజేంద్రభూధరకదంబతురంగతరంగసంఘకాం
తానికురుంబరత్నమహితం బయి లక్ష్మికిఁ బుట్టినిల్లనం
గా నభిరామ మై భువనగౌరవవైభవయుక్త మై ప్రతి
ష్ఠానపురంబు వొల్చు విలసన్మహిమ న్జలరాశిచాడ్పునన్.
| 153
|
| వ. |
అప్పురంబునఁ గౌశికుం డను విప్రుండు పూర్వజన్మపాపఫలంబునం జేసి.
| 154
|
| చ. |
కరచరణాంగుళు ల్ముఱిగి గాత్రము తద్దయు ప్వ్రస్సి చీము నె
త్తురు దొరఁగంగఁ బెన్ముఱికి దుస్సహ మై సుడియంగ ఘర్ఘర
స్వర మొసఁగంగ నీఁగ లనిశంబును జు మ్మని మూఁగుచుండ హే
యరసము మూర్త మైనయటు లాతతకుష్ఠరుజాభిభూతుఁడై.
| 155
|
| చ. |
అలఁదురు చుండఁగా నతనియంగన పుణ్యచరిత్ర సాధ్వి స
త్కులజ పతివ్రతాచరణకోవిద రూపగుణాభిరామ ని
ర్మలినలతాంగి యాత్మవిభు మానుగ దైవముగా మనంబున
న్దలఁచుచు నిత్యభక్తిపరత న్జను లెల్లను బ్రీతి సేయఁగన్.
| 156
|
| చ. |
ఉడుగక నాథుమైఁ దొరఁగుచుండెడునెత్తురుఁ జీముఁ బల్మఱుం
గడుగుచు నూనియం దలయుఁ గాళ్లును జేతులుఁ దోమి తోమి యిం
పడరఁగ నీళు లార్చుచుఁ బ్రియంబునఁ జీరలు దాన కట్టుచుం
గుడుపుచుఁ గామభోగములఁ గోమలి యాతనిఁ బ్రీతుఁ జేయుచున్.
| 157
|
| క. |
అతఁ డెంత యలిగి తిట్టిన, మతిఁ గింకిరి పడక యెపుడు మాఱాడక యా
నత యగుచు నప్పతివ్రత, యతని నతిశ్రేష్ఠుఁ గాఁగ నాత్మఁ దలచుచున్.
| 158
|
