| |
ధనీబిడమారుతంబు పరితాపభరం బడఁగించి మాకు నిం
పొనరఁగఁ జేయుచున్న యది యొక్కముహూర్తము నిల్వవే దయన్.
| 123
|
| మ. |
అని ప్రార్థించిన నవ్విభుండు విని యత్యంతానుకంపాత్ముఁ డై
యనియెం గింకరుతోడ నిజ్జనుల కి ట్లాహ్లాదముం జేయ నో
పినపుణ్యం బది యెద్ది చేసితి నొకో ప్రీతిం బురాజన్మమం
దనఘా! దాని నెఱుంగ నాకుఁ జెపుమా యన్న న్ఫటుం డి ట్లనున్.
| 124
|
| మ. |
పితృదేవాతిథిపోష్యవర్గ మొగి మున్బ్రీతి న్భుజింపం దదం
చితశిష్టాన్నమున న్నిరంతరముఁ దుష్టిం బొందుచు న్విశ్రుత
క్రతువు ల్చేసినపుణ్యమూర్తి వగుట న్రాజేంద్ర! యుష్మత్తనూ
త్గతగంధానిల మిప్డు నారకులకు న్గావించె నాహ్లాదమున్.
| 125
|
| ఉ. |
ఇట్టిద యయ్యెనేని విను మే నొకచోటికి రాను నిశ్చయం
బిట్టిద నిల్తు నిక్కడన యిందఱు నాకతన న్సుఖింప ని
ప్పట్టున నున్కి నాకమున బ్రహ్మపదంబున నున్కి నాకు న
న్నిట్టల మైనయక్కటిక నీనరకార్డుల కిచ్చి తక్కితిన్.
| 127
|
| క. |
అతిభీతి శరణుఁ జొచ్చిన, ప్రతిపక్షుని నైనఁ గరుణ రక్షింపనిదు
ర్మతిబ్రదుకు గాల్ప నే త,త్క్రతుదానఫలంబు లిహపరములకుఁ గొఱయే.
| 129
|
| ఉ. |
ఆతురబాలవృద్ధవనితాదులయార్తులు సూచి యేరికి
న్రాతిక్రియ న్మనంబు కఠినంబగు వారు మనుష్యులే దయా
ఘాతకు లైనరాక్షసులు గాక తలంపఁగ నట్లు గానఁ దీ
వ్రాతతయాతనావిధురు లై వెగ డొందెడు వీరిసన్నిధిన్.
| 130
|
| తే. |
అనలతాపదుర్గంధక్షుదాదు లందఁ, గలుగునీతీవ్రనరకదుఃఖములఁ బడుట
నాకసౌఖ్యంబుకంటెను నాకు మేలు, గాఁ దలంచెదఁ బరహితకరణబుద్ధి.
| 132
|
| క. |
పెక్కండ్రకు సుఖమగు నేనొక్కఁడ నే నరకదుఃఖ మొందుచు నిచ్చోఁ
జిక్కుదు నే నిట్టియొఱవు, దక్కుదు నే యరుగు మీవు తడయక యింకన్.
| 133
|
యమభటధర్మేంద్రవైదేహసంవాదము
| క. |
అనుటయుఁ గింకరుఁ డి ట్లను, జననాయక! వీరు ధర్మశక్రులు నినుఁ దో
డ్కొనిపో వచ్చి రవశ్యముఁ, జనుదేరఁగ వలయు రమ్ము సయ్యన ననినన్.
| 134
|
| వ. |
ఊరక యున్నయన్నరేంద్రునకు ధర్ముం డి ట్లనియె.
| 135
|
| క. |
నరవర! నీసమ్యగుపా, సనకుం బ్రీతుండ నైతి స్వర్గమ్మునకుం
గొనిపోయెద ర మ్మెక్కుము, గనకవిమానంబుఁ దడయఁగా నేమిటికిన్.
| 136
|
