| |
యగు దుగ్ధంబు లపహరించినవాఁడు కొక్కెర యగుఁ బెరుఁగు మ్రుచ్చిలినవాఁడు
క్రిమియగుఁ గాంస్యరజతహేమమయంబు లగుభాండంబు లపహరించినవారు
వరుసన హారీతంబును గపోతంబును గ్రిమియును నగుదురు మఱియు మను
ష్యుండు ధూపద్రవ్యంబులు గొని చీమ యగుఁ గూర్చుండ నర్హంబు లగువానిం
గొని తిత్తిరిపక్షి యగుఁ బొత్తిచీర గొని పసిఁడిపురు వగు వెలిపట్టు గొనిన శార్జ్గం
బగుఁ గార్పాసంబుఁ గొనిన బకం బగు రక్తపరిధానంబుఁ గొని జీవంజీవకం బగుఁ '
బలువన్నెలచీరలు గొని మయూరం బగుఁ జందనాదిసుగందద్రవ్యంబు గొని
చుంచెలుక యగు మాంసంబు గొని కుందే లగు ఫలంబులు గొని నపుంసకుం డగుఁ
గాష్ఠంబులు గొని ఘుణకీటకం బగుఁ బుష్పంబులు గొని దరిద్రుం డగు నెక్కి
పోవం దగినట్టివి గొని పంగుం డగు శాకంబులు గొని పచ్చపులుఁ గగు జలంబులు
గొనినఁ జాతకం బగు భూమిని గోవును రత్నసువర్ణాదిపదార్థములను గొని
రౌరవాదినరకంబులం బడి వెడలి తృణలతాగుల్మభూరుహత్వంబులం బొంది
క్రిమియుఁ గీటంబును బతంగంబును జలచరణంబును మృగంబును గోవునుం
జండాలుండును బధిరాంధపంగుత్వవికలుండును గుష్ఠ కషయముఖాక్షిగుదరోగ
పీడితుండును నపస్మారియు నై తుది శూద్రత్వంబు నొందు నని చెప్పి కింకరుండు.
| 118
|
| క. |
వెలుగుచు నుండ సమిద్ధ, జ్వలనంబున హోమ మొనరఁ జలుపనివాఁ డాఁ
కలి చెడి నిరంతరము న,త్యలఘుతరాజీర్ణబాధ నలఁదురుచుండున్.
| 119
|
| చ. |
పరుసనిపల్కులం బరులఁ బల్కుట మర్మము నాట నాడుట
ల్నరులకు నెగ్గు సేఁత కృపణత్వ మశౌచము దేవదూషణం
బొరులధనంబు గొంట కృప నొందమి యల్క కృతఘ్నభావ మీ
నిరయముఁ బాసి పోయి ధరణిం బ్రభవించినవారిచిహ్నముల్.
| 120
|
| మ. |
గురుదేవర్షిపితృప్రపూజనము సద్గోష్ఠీప్రియత్వంబు సు
స్థిరసత్యోక్తి సమస్తభూతదయ మైత్రీసాధుసాంగత్యముల్
పరలోకాభ్యుదయక్రియారతి శ్రుతిప్రామాణ్యసందర్శనం
బరయ న్స్వర్గముఁ బాసి పుట్టిన మనుష్యశ్రేణిసంజ్ఞల్ నృపా!
| 121
|
| చ. |
తమతమచేతల న్నరకతాపముఁ బొందుచు నున్నవీరిపా
పము లొగిఁ దోచినట్లు జనపాలక! చెప్పితి వింటి నీవు ను
గ్రమయిన కుత్సితంపునరకంబును జూచితి చాలు నింకఁ బో
దము చనుదెమ్ము నావుడు నతం డరుగంగ నుపక్రమించినన్.
| 122
|
నారకులు రాజును ప్రార్థించుట
| చ. |
కనుఁగొని యాతనోగ్రనరకస్థజనంబు లెలుంగు లెత్తి యో
మనుజవరేణ్య! పుణ్యగుణమండన! తారకదేహదివ్యగం
|
|
