| తల్లడమునఁ గేలఁదడవు బ్రాణంబులు, వెడలుటయును నొడలు విడుచు నరుఁడు. | 39 |
వ. | విడిచి మాతాపితృసంభవంబు గాక నిజకర్మంబున నావిర్భవించినవయోరూపప్రమా | 40 |
సీ. | ఘనదీర్ఘదారుణకాలపాశంబులఁ గినుకతో వడిఁ బెడకేలు గట్టి | |
ఆ. | నీడ్చికొనుచు యామ్యు లేఁగుదు ర్నక్కలు, గలసి యతనిఁ దినఁగఁ గడురయమునఁ | 41 |
క. | విను దేహి బంధు లిక్కడఁ, దన దేహముఁ గాల్పఁ దాపతప్తుం డగుచు | 42 |
వ. | అ ట్లరుగుచు. | 43 |
ఆ. | బంధుజనులు సేయుబహుతిలోదకపిండ, విహితవివిధదానవిధుల భూమి | 44 |
క. | విను పండ్రెండవదినమునఁ, దనబాంధవు లాచరించు తైలాభ్యంగం | 45 |
రౌరవనరకవర్ణనము
వ. | అంతం బదుమూఁడవుదినంబున నద్దేహి కింకరాకృష్యమాణుం డై తల్లడిల్లుచు. | 46 |
శా. | నీలాభ్రాంజనపుంజవర్ణు నరుణోన్నిద్రాంబకోదగ్రు నా | 47 |
వ. | అయ్యముండును నద్దురాత్ముల నుపలక్షించి గతి నిర్దేశించిన నతండు. | 48 |
సీ. | ద్విసహస్రయోజనవిస్తారమును జానుదఘ్నంబు నైనగర్తముననుండి | |
ఆ. | ఘోరదుఃఖ మొకయహోరాత్ర మమ్మెయి, ననుభవించి యంత నచటు వాయ | 49 |
క. | బహునరకంబుల మఱియును, బహుదుఃఖము లొంది యతఁడు బహుకాలమున | 50 |