సీ. | సురకరి యీ యద్రిఁ జరియించు నేనుంగుఁ గొదమలఁ గ్రీఁబడ్డకొదమ యొక్కొ! | |
తే. | యని నుతింపుచుఁ జేరి సంయమికుమార, పఠ్యమాననానాగమాభ్యసనచతుర | 97 |
వ. | పరమజ్ఞాను లైనద్రోణనందనులు తపస్స్వాధ్యాయసంపన్ను లై సుఖం బున్న | 98 |
జైమిని ధర్మపరులయొద్ద కేఁగుట
క. | జితనిశ్వాస మవిస్వర, మతివిస్పష్టంబు సౌష్ఠవాన్వితము వివ | 99 |
క. | ఈరూపంబున నిమ్ముని, దారకు లుండంగ వీరిఁ దగిలి ప్రియం బే | 100 |
వ. | అనుచుఁ దత్ప్రదేశంబు ప్రవేశించి విశాలశిలాతలవిష్టరోపవిష్టు లైనయాద్విజో | 101 |
జైమిని ధర్మపక్షుల భారతార్థములఁ బ్రశ్నించుట
తే. | వ్యాసశిష్యుండ జైమిని యనఁగఁ బరఁగు, వాఁడ భవదీయదర్శనవాంఛఁ జేసి | 102 |
తే. | సేమ మడిగి ఱెక్కలగాలి సేద దీర్చి, యనిరి మునికి దార్క్షేయు లత్యాదరమునఁ | 103 |
క. | మాయొడళులలో నుండెడు, నాయతపితృకోపవహ్ని యంతయు నడఁగెన్ | 104 |
వ. | అని పలికి ద్రోణనందనులు మునీంద్రా! భవదాగమనకారణం బేమి యెఱింగింపు | 105 |
సీ. | అనుపమం బగుభారతాఖ్యానమున సందియములైనయర్థంబు లర్థి మిమ్ము | |
ఆ. | నమ్మహానుభావు లలరి నారాయణు, నాదిపురుషు నిత్యు నప్రమేయు | 106 |
తే. | విష్ణుఁ బ్రభవిష్ణు నచ్యుతు విగుణు సగుణు, హరిఁ జతుర్వ్యూహు నవ్యయు నభవుఁ బరము | |