|
గరుడునికి[1] సాంపాతి పుట్టె నతనికి శూరుం డతనికి సుపార్శ్వుం డతనికిఁ గుంభి
యతనికిఁ బ్రలోలుపుఁడును బ్రభవించి రాప్రలోలుపుఁడు కంకుఁడు కందరుండు
నన నిరువురుకొడుకులం బడసె నాకంకుం డొకనాఁడు విహారార్థంబు కైలాసం
బునకరిగి యందొక్కరమణీయశిలాతలంబున మధుపానమత్తుండై భార్యయుం
దాను నేకతంబై యున్నవాని విద్యుద్రూపుం డనుదానవుండు గని డాయం
బోయినం గరం బలిగి వాఁ డి ట్లనియె.
| 31
|
గరుడవంశ్యుఁ డగుకంకుఁడు విద్యుద్రూపుఁ డను రాక్షసునిచేఁ జచ్చుట
|
స్త్రీయును బురుషుఁడు నేకత, మై యున్నెడఁ జూచి యెట్టియధముండైనన్
డాయఁగ వచ్చునె యిట్లి, స్సీ యటు పొమ్మనినఁ గోపజృంభితుఁ డగుచున్.
| 32
|
క. |
అడవులు గొండలు నీతని, పడసినవే యేల యిట్లు వదరెద? వనుచుం
కడు నలిగి కంకుమెడఁ దెగ, నడిచెను రక్కసుఁడు భీకరాసికరుం డై.
| 33
|
క. |
అంత నటఁ గందరుఁడు దా, నింతయు విని యడలు గనలు నెదఁ గూరంగా
నెంతయు రయమున నరిగి య, నంతరవిధు లగ్రజునకు నచ్చటఁ జేసెన్.
| 34
|
ఉ. |
చేసి మహోగ్రకోపశిఖిచిత్తమున న్నెగయంగ నుత్పత
ద్భాసురపక్షమారుతము పర్వతకోటిఁ జలింపఁజేయ ని
శ్వాసమహానిలక్షుభితసాగరుఁ డై వెసఁ గందరుండు గై
లాసనగేంద్రకందరములన్ దనుజాధము రోసి యొక్కెడన్.
| 35
|
కందరవిద్యుద్రూపులయుద్ధము
కవిరాజవిరాజితము. |
కనుఁగొని యోరి దురాత్మ! మహాత్మునిఁ గంకు మదగ్రజు నుగ్రుఁడవై
చనునె వధింపఁగ! వచ్చితి నే నిదె శౌర్య మెలర్పఁగ మార్కొన ర
మ్మనిచెదఁ గాలునిప్రోలికి నిన్ను రయమున నంచు నదల్చుచు డా
సినఁ గని రక్కసుఁ డాజ్యము వోసినచిచ్చుక్రియం గడు మండె వెసన్.
| 36
|
మానిని. |
కన్నుల నిప్పులు రాలఁగ నిట్లను గర్వమున న్విహగాధమ! నీ
యన్నకు మృత్యువు నన్ను నెఱుంగవె ప్రాణము లిప్పుడు వ్రాలెద నం
చున్నతశాతకృపాణము ద్రిప్పుచు నుగ్రతఁ దాఁకిన నిద్దఱకున్
గ్రన్నన శక్రసుపర్ణులకయ్యముకైవడి ఘోరరణం బొదవెన్.
| 37
|
తే. |
ప్రతిపక్షంబు వీక్షించి రాక్షసుండు, గిట్ట ఖడ్గంబు వైచిన బిట్టు నెగసి
యొడిని ఖగపతి దానిఁ జంచూగ్రశక్తి, గరుడుఁ డురగంబుఁ బట్టినకరణిఁ బట్టి.
| 38
|
కందరుఁడు విద్యుద్రూపునిఁ జంపి తత్పత్నిం బడయుట
క. |
కడువడిఁ గాళ్లంజేతులఁ, బొడిపొడిగాఁ బ్రామి చెలఁగి భూరిబలం బే
ర్పడ నక్కు ద్రొక్కి రక్కసు, బెడిదంబుగ నవయవములు పెఱికి వధించెన్.
| 39
|
- ↑ లిఖితపుస్తకములందు గరుఁడడు అనికలదు.