| తే. | వాసవుం డంత వారలవాదు మాన్చి, యిమ్మునీంద్రుండు మీలోన నేలతాంగి | 18 |
| తే. | మంచుమలమీఁదఁ దపము గావించుచున్న, యనఘ దుర్వాసుమునిపుంగవునిఁ గలంపఁ | 19 |
| క. | ఆనతముఖులై యొకపలు, కైనను బలుకంగ నోడి యందఱు నున్నం | 20 |
| చ. | పలుకులు వేయు నేల మునిపాలక! నాదగురూపమంజువా | 21 |
తపముఁ జెఱుపవచ్చిన వపువనునచ్చరను దుర్వాసుఁడు పక్షి వగుమని శపించుట.
| మ. | అని గర్వోక్తులు వేడ్కఁ బల్కి వెస నయ్యబ్జాక్షి దృగ్దీధితుల్ | 22 |
| వ. | కని తదీయసుందరకందరంబునందు. | 23 |
| క. | మలయానిలమృదులీలా, చలితతరులతాప్రసూనసౌరభమాలా | 24 |
| క. | చొచ్చి మునీశ్వరుఁ డున్నెడ, యచ్చోటికిఁ గ్రోశమాత్ర మగుట యెఱిఁగి చం | 25 |
| తే. | ఎలమిఁ గూర్చుండి యెలుఁగెత్తి యింపు మిగుల, వట్టిమ్రాఁకులు చివుళులు వెట్ట నతివ | 26 |
| వ. | రయంబున వచ్చి రూపగుణగర్వోన్మత్తచిత్త యైనయత్తలోదరిం జూచి. | 27 |
| శా. | దుర్వాసుం డతికోపనిస్ఫురితవక్త్రుం డై యనున్ దానితో | 28 |
| తే. | విహగరాడ్వంశమందు నావిర్భవించి, ధరణితలమున షోడశాబ్దములు నిలిచి | 29 |
| క. | నావచన మమోఘం బని, దేవతరంగిణికి నతఁడు దిగ్గనఁ జనియె | 30 |
వపు వనునచ్చరచరిత్రము
| వ. | అనిన మార్కండేయుం డంతయుం జెప్పెద నాకర్ణింపు మరిష్టనేమిపుత్రుండైన | |
