| తే. | అనిన నయ్యవేక్షితుఁడు భయార్తరక్ష, యేను గావింపఁ బూనితి దాని కీవు | 261 |
| క. | నను నీవొండె శరానల, మున నీఱుగఁ జేసి సర్పములఁ ద్రుంపు వెస | 262 |
| క. | అతిభీతుఁ డైనశరణా, గతు నార్తుని శత్త్రు నైనఁ గడుకొని కరుణా | 263 |
| ఆ. | క్షత్రియుండ నాకు శరణాగతాతురో, రగవితాన మది దురాత్మ! తదప | 264 |
| క. | తనబాంధవుండు మిత్రుఁడు, జనకుఁడు గురుఁ డనక కడఁగి చంపవలయు భూ | 265 |
| క. | కావున నిన్ను వధించెద, నీ వలుగకుమీ నరేంద్ర! నృపధర్మం బే | 266 |
| వ. | అని యిట్లు తండ్రియుం గొడుకును నొండొరులం జంపు తెంపుసొంపునం బ్రచండ | 267 |
| చ. | శర ణని వచ్చి చొచ్చిరి భుజంగవరు ల్కరుణాత్ములార ! నా | 268 |
| సీ. | దుష్టపన్నగవిషనష్టచేతను లైనయిమ్మహామౌనుల నీక్షణంబ | |
| ఆ. | ననిరి వీర యప్పు డయ్యవేక్షితు డాసి, నీసుతుండు గరము నెమ్మి నాదు | 269 |
| వ. | మృతు లైనమునిపతులు సంజీవితు లగుటం జేసి నీసుతుండును గృతార్థుండు భవ | 270 |
