| |
మ్మునకుం బోయి మహోగ్రకార్ముకరుచిస్ఫూరద్భుజుం దామ్రలో
చను దివ్యాస్త్రసముద్గతానలశిఖాసంవ్యాప్తరోదోంతరున్.
| 250
|
| తే. |
దారుణానలాస్త్రంబు పాతాళమునకు, నుగ్రమూర్తియై చొనుపుచు నున్నవాని
నమ్మరుత్తుని గని డాయ నరిగి యిట్టు, లనియె నల్పస్వరమున వీరాత్మజుండు.
| 251
|
పాములకై మరుత్తావేక్షితుల సంవాదము
| క. |
చనునయ్య యింతకోప, మ్మున బటుసాహసము సేయ భూపోత్తమ! నీ
కనురూపంబే యిది స, య్యన నీ వుపసంహరింపు మస్త్రానలమున్.
| 252
|
| క. |
అనినట్టితండ్రిపలుకులు, విని తప్పక చూచి చేత విల్లుండఁగ న
జ్జనపతి సగౌరవంబుగ, జననికి జనకునకు మ్రొక్కి చండస్ఫూర్తిన్.
| 253
|
| శా. |
ఏమీ యస్త్రము సంహరింపఁ దగునంటే తండ్రి! మద్వీర్యము
న్సామర్థ్యంబు తృణీకరించి యిటు లీసప్తర్షుల న్సభ్యుల
న్సామర్షాతకు లై యకారణమ యీ వ్యాళాధముల్ గ్రూరు లు
ద్దామక్రోధులు చంపి యుండఁగను నీత ప్పేను సైరింతునే?
| 254
|
| క. |
కావున నీబ్రహ్మఘ్నుల, కై వసుధాధీశ! యడ్డ మాడకు మింక
న్నీ వించుక యుడుగను నే, నేవిధమున ననిన నయ్యవేక్షితుఁ డనియెన్.
| 255
|
| క. |
ఈమునివర్యులఁ జంపిన, పాములు నరకంబునందుఁ బడుఁగా కవి నీ
కేమి వెస వస్త్ర ముడుపుము, నామాట ప్రియంబుతో నొనర్పుము పుత్రా!
| 256
|
| ఆ. |
అనిన నమ్మరుత్తుఁ డతిపాపు లగువీరి, నిగ్రహింప కున్న నిరయమునకు
నేను బోదుఁ గాక యీపాము లేఁగునే, దండ ముడుగు మనుట దగునె తండ్రి!
| 257
|
| వ. |
అని మఱియు నత్యంతాపరాధు లైనయీదుష్టోరగములకు నే నుపశమింప మదీయ
ధర్మంబు విడిచి నీపంపును నే నొనరింప ననినం గరంధమనందనుండు కటకటంబడి
కొడుకున కి ట్లనియె.
| 258
|
| చ. |
వల దని యెంత చెప్పినను వారక మచ్ఛరణాగతాహుల
న్బొలియఁగఁ జేయఁ జూచె దది పొర్లగఁ జేసెద వస్త్రవేది వీ
విల నరయంగఁ నొక్కరుఁడవే! వివిధాస్త్రము లే నెఱుంగనే?
నిలుచునె నీదురాగ్రహము నేర్పును నాయెదుర న్దురాత్మకా!
| 259
|
| సీ. |
అని కడుఁ గోపించి యయ్యవేక్షితుఁడు దామ్రాక్షుఁ డై యుగ్రశరాసనమునఁ
బటుతరానలశిఖాభయదకాలాస్త్రంబు సంధించుటయు నిల సంచలించె
నయ్యస్త్రఘోరత్వ మమ్మరుత్తుఁడు సూచి యిట్లనుఁ దండ్రితో నేను దుష్ట
దమనార్థ మిమ్మహాస్త్రము ప్రయోగించితిఁ గాని నీపై నేయఁ గడఁగ నీవు
|
|
| ఆ. |
ధర్మపద మొకింత దప్పనినామీఁద, నీశరంబు దొడుగ నేల చెపుమ?
ప్రజలఁ బాడితోడఁ బరిపాలనము సేయు, నన్నుఁ జంపఁ గారణంబు గలదె?
| 260
|
