| క. |
అనిన యెలనాగమాటలు, విని పితృవచనములు దలఁచి విమలవిచారుం
డనఘుం డవేక్షితుం డా, వనితకు నిట్లనియె గారవంపుబలుకులన్.
| 184
|
| ఆ. |
సానురాగహృదయ వైనని న్నపుడు నే, రిపుజితుండ నై పరిత్యజించి
నాఁడ నిపుడు శత్రునాశవసరమునఁ, బ్రాప్త వైతి సేయుభాతి యేది?
| 185
|
| ఆ. |
అనిన నింతి యిట్టు లనియె మత్పాణిగ్రహము సేయు మీవనాంతరమునఁ
గామకలితు లైనభామినీపురుషుల, సంగమంబు పొలుచు సగుణ మగుచు.
| 186
|
గంధర్వుఁ డవేక్షితునకు వైశాలినీజన్మరహస్యము దెలుపుట
| క. |
అనిన నతఁ డిట్టు లయ్యెడు, విను పాణిగ్రహణ మిపుడు విధియుక్తముగా
నొనరింపవలయుఁ దన్వీ!, యనునెడ గంధర్వనాథుఁ డధికవిభూతిన్.
| 187
|
| వ. |
అనేకగంధర్వాప్సరఃపరివృతుం డై యరుగుదెంచి యవేక్షితుం గాంచి మహాత్మా!
యీమానిని నాకూఁతురు దీనిపేరు భామిని యిది బాల్యంబున నగస్త్యాశ్రమ
మునగకుం జని విహరించుచున్న నమ్ముని మనుష్యయోనిం బుట్టు మని శపియించిన.
| 188
|
| క. |
మునివల్లభ! యిది యవివే, కిని యెంతయు బాల దీనిఁ గృపఁ జూడు మన
మ్మున సైఁపు దప్పు దీనికి, ననుగ్రహము సేయు మనిన నతఁ డి ట్లనియెన్.
| 189
|
| క. |
బాల యని తలఁచి కాదే, యీలలనకు నల్పశాప మిచ్చితి ననిన
న్జాలఁగ వగచితి నేను వి, శాలున కిది పుట్టెఁ దపసిశాపమున నృపా!
| 190
|
వైశాలిన్యవేక్షితుల వివాహము
| వ. |
అని చెప్పి గంధర్వవిభుం డిది నాపుత్రి గానఁ జనుదెంచితి దీనిఁ బరిగ్రహింపుము
నీకుం జక్రవర్తియగుపుత్రుం డుద్భవించు ననిన నవేక్షితుండు తుంబురుండు
హోతగా సుముహూర్తంబున భామినిపాణిగ్రహణమహోత్సవం బంగీకరించె
నప్పుడు గంధర్వగీతంబులు నప్సరోనర్తనంబులుం బ్రవర్తిల్లెఁ బుష్పవర్షంబులు
గురిసె దేవతూర్యంబులు మనోహరము లై ప్రవర్తిల్లె నంత.
| 191
|
| క. |
గంధర్వలోకమున కా, గంధర్వవిభుండు చనియె గంధర్వులతో
బంధురవిభూతిఁ గూఁతుఁ గ, రంధమసుతుఁ దోడుకొని కరము ప్రియ మొదవన్.
| 192
|
వైశాలినియు నవేక్షితుఁడును గంధర్వలోకమున కేఁగి విహరించుట
| తే. |
ఇట్లు గంధర్వపురమున కెలమి నేఁగి, యానవీనపుదంపతు లాత్మవేద్క
లగ్గలింపఁ గోర్కులు తొలఁకాడ నడరి, తమకములు దీర బహువిహారములఁ దగిలి.
| 193
|
| సీ. |
కమనీయకాంచనకాంతిసురమ్యహర్మ్యోపరిస్థలుల నొక్కొక్కమాటు
శుకపికమధుపమంజులవిహారోల్లసదుపవనాంతముల నొక్కొక్కమాటు
కలహంససారసకలరవాంచితసరిదురుపులినముల నొక్కొక్కమాటు
శృంగసంగతరత్నరంగదుత్తుంగశైలోపకంఠముల నొక్కొక్కమాటు
|
|
