| |
తునిభార్య నీదురాత్మునిచేత నేను సనాథ నయ్యును ని ట్లనాథ మాడ్కి
నడవిలోపలఁ బట్టువడి తల్లడిలుచున్నదాన రక్షింపవే దయ దలిర్ప
|
|
| తే. |
ననిన నిది నాకు నా లెట్టు లయ్యె నొక్కొ, రాజునకుఁ గోడ లగుట యేక్రమమొ యనుచు
దగిలి యాతన్వి చెఱ మున్ను దలఁగి యింత, తెఱఁగు నెఱిఁగెదఁ గా కంత దీనిచేత.
| 164
|
| వ. |
అదియునుంగాక క్షత్త్రియునకు శస్త్రధారణం బార్తత్రాణకారణంబు గాదె
యని తలంచి యవేక్షితుం డారాక్షసు నిరీక్షించి.
| 165
|
| తే. |
బ్రదుకవలతేని వేగ యీపడఁతి విడిచి, యరుగు మోరిదురాత్మ! నీయాత్మ గొండు
తలఁపు గలదేని చక్కనై నిలువు మనుడు, బాల విడిచి నిశాటుఁ డాభీలలీల.
| 166
|
| ఉ. |
దండము బాహుదండమునఁ దాల్చి నృపాలతనూజుమీఁద ను
ద్దండరయంబున న్గదియ దైత్యుని నాతఁడు గప్పె విస్ఫుర
త్కాండపరంపరం గెరలి దానవుఁడు న్బొలుపార వైచె నా
దండము చండశంకుసహితం బగుదానిఁ గుమారుపై వడిన్.
| 167
|
| శా. |
ఆదండంబు నిశాతబాణములఁ దున్మాడెం గుమారోత్తముం
డాదైత్యుం డొకభూజముం బెఱికి తీవ్రామర్షుఁ డై వైచిన
న్వే దానిం దిలమాత్రఖండములు గావించె న్నరేంద్రాత్మజుం
డాదైతేయుఁడు గప్పె నావిభుని సాంద్రాశ్మోగ్రవర్షంబునన్.
| 168
|
| తే. |
నిశితశరముల నాశిలానీక మెల్లఁ, జూర్ణముగఁ జేసె భూపాలసుతుఁడు మఱియు
దనుజుఁ డెయ్యది యడరించె దాని నెల్లఁ, దూఁపుగములఁ దోడ్తోడన తునియ వైచె.
| 169
|
| ఉ. |
రక్కసుఁ డట్లు సాధనపరంపర వ మ్మయి పోయిన న్దిశ
ల్పిక్కటిలంగ నార్చుచును భీమగతి న్వడి ముష్టిఁ జాఁచి పే
రుక్కున డాసిన న్నరవరోత్తమనందనుఁ డొక్కతూఁపున
న్గ్రక్కున నమ్మహాసురుశిరంబు ధరం బడ నేసె నేసినన్.
| 170
|
దేవత లవేక్షితునకు వర మొసంగుట
| మ. |
సుర లగ్గించుచు సంప్రమోద మెదల న్పొంపార నవ్వీరుతో
వర మే మిచ్చెద మేమి? వేఁడు మనిన న్వాఁ డిండు సత్పుత్రునొ
క్కొరు నత్యద్భుత శౌర్యవీర్యఘను నాకు న్బ్రీతిమై నన్న నా
సుర లీకన్యకయందు నీకు జనియించు న్బుత్రుఁ డుద్యద్గుణా!
| 171
|
| ఆ. |
అతఁడు చక్రవర్తి యగు నని చెప్పిన, ననియె నాకరంధమాత్మజుండు
జనకుచేత నేను సత్యబద్ధుండ నై, కొడుకు మిమ్ము వేఁడుకొంటి వినుఁడు.
| 172
|
| వ. |
భండనంబునఁ బగతుర కోడి పాఱి భార్యాపరిగ్రహం బింక నొల్ల నని విశాలరాజ
తనూజ నేను బరిత్యజించితి నిదియు నిన్నుఁ దక్క నన్యుసంగమంబు పరిత్యజించిన
|
|
