| చ. |
తరణినిభుం డవేక్షితుఁడు దక్కఁగ నే విను మీభవంబున
న్బరుని వరింప నింక నని పట్టితిఁ దండ్రికడం బ్రతిజ్ఞ యా
పురుషవరుండునుం బ్రతిన పూనినవాఁడు కరంధమంక్షితీ
శ్వరుకడ న న్వరింప నని సంతతి యెమ్మెయి నాకుఁ గల్గెడిన్.
| 144
|
| ఆ. |
అనిన దేవదూతుఁ డను నీ బహూక్తు లే, మిటికి నీకుఁ జెపుమ మీననేత్ర!
తనయుఁ డుద్భవించుఁ దపము పెంపున సమ, స్తమును సిద్ధిఁ బొందు దైవయుక్తి.
| 145
|
| వ. |
నీ వీవనంబున వసించి కృశం బైనశరీరంబు పుష్టంబు గావించుకొ మ్మని చెప్పి దేవ
దూత సనియె నాసుందరి తపం బుడిగి రుచిరాహారమ్ముల దేహపోషణ మొనరించు
చుండె నక్కడ నవేక్షితునితల్లి యొకపుణ్యదివసంబునం గొడుకు రావించి తండ్రీ
యేను మీతండ్రిచేత ననుజ్ఞాత నై దుష్కరం బగుకిమిచ్ఛకవ్రతంబు దొడంగిన
దాన నీవు నిర్వహింపవలయు ననిన నాకొండుధనంబు లేమి శరీరంబు నిష్పాదించి
యైన నీవ్రతంబు పారంబు నొందించెద నిశ్చింతంబుగ ననుష్టింపు మనిన నద్దేవియు.
| 146
|
కిమిచ్ఛకవ్రతమిషమున నవేక్షితునకుఁ బెండ్లిపూనికి పుట్టించుట
| ఆ. |
నియతి నుపవసించి నిధులకు నధిపతి, యైనధనదు ముంద ఱధికభక్తి
బూజఁ జేసి నిధులఁ బూసీ.జించి లక్ష్మికిఁ, బొలుపు మిగుల నగ్రపూజ సేసి.
| 147
|
| |
అద్దేవి భక్తిఁ దదారాధనము సేయుచుండఁ గరంధముం డొకవివిక్త
తలమునఁ గూర్చున్నతఱి నాప్తమంత్రు లతని డాయ నరిగి యిట్లనిరి నెమ్మి
ధరణీశ! ముదిసి తెంతయు నీకును గొడు కొక్కఁ డుండ నాకొడుకు నారి
వరియింపనని యున్నవాఁడు మీకుల మింకఁ దెగ నోపుఁ బృథివికి దిక్కు లేక
|
|
| తే. |
యుండ నోపు నకట! పితృపిండవిధులు, నిలువబడ నోపు నిది గడునెగులు పుట్టె
నిట్లు గాకుండఁ బ్రార్థింపవే కుమార, వరుని భార్యాపరిగ్రహపరుని గాను.
| 148
|
| వ. |
అనుసమయంబున భవనద్వారముననుండి పురోహితుఁ డర్థిజనుల నుద్దేశించి
కరంధమమహిషి కిమిచ్ఛకవ్రతంబు సలుపుచున్నయది మీ కెవ్వరికి నేమి యిచ్ఛ
దాని నడుగుఁ డనియె నవ్వచనంబు విని యవేక్షితుం డచ్చటికిం జని.
| 149
|
| ఆ. |
అస్మదీయజనని యర్థిఁ గిమిచ్ఛక, వ్రతము సల్పుచున్న దతిశయముగఁ
బ్రీతి నడుగుఁ డెవ్వరికి నేమియిచ్ఛ మీ, రర్థులార! యిత్తు నదియె నేను.
| 150
|
| చ. |
అనిన తనూజుమాట విని హర్షమున న్వెస నేఁగి భూవిభుం
డనుపమసత్యవాణి వగు మన్వయవర్ధన! యర్థి నేను నా
కు నొసఁగు మీప్సితం బనుడుఁ గొడ్కు భవత్ప్రియ మేమి నావుడు
న్మనుమనిసుందరాననము మానుగఁ జూపుము నాకుఁ బుత్రకా!
| 151
|
| చ. |
అనిన నవేక్షితుండు వసుధాధిప! నీకు సుతుండ నేన యే
నును విను బ్రహ్మచర్యము మనోజ్ఞముగాఁ గయికొన్నవాఁడఁ బౌ
|
|
