| వ. |
అని యమ్మహాదేవి తెంపుసొంపు పొంపిరివోవం బలికినం గరంధముండు సకల
రాజ్యసమేతంబుగ సమరసన్నద్ధుం డై పుత్రశత్రుధాత్రీపతులపయిం జనియె
వారు నవార్యశౌర్యధుర్యు లై యతనితోడ మూఁడుదినంబులు దారుణం బగు
రణం బొనరించి రంత విశాలుండు నిజపక్షక్షత్రియప్రకరం బపక్రాంతం బగుట
గనుంగొని.
| 120
|
| క. |
వినయముఁ బ్రియము భయంబును, మనమున ముష్ఫిరి గొనంగ మహితార్ఘ్యముఁ ద
తనయునిఁ దనకూఁతుం గొని, చనియెఁ గరంధమునికడకు సంభ్రమ మెసఁగన్.
| 121
|
| క. |
చని ప్రీతచిత్తుఁ డగున, జ్జనపతిఁ బూజించి యావిశాలుఁడు వినయం
బొనర నవేక్షితుఁ గనుగొని, యనఘా! యక్కన్యఁ బరిణయం బగు మనుడున్.
| 122
|
వివాహనిమిత్తము వైశాలినీవిశాలకరంధమావేక్షితుల సంవాదము
| ఉ. |
ఈనలినాక్షి చూడ నని నెంతయు వైరుల కోడి యే నిసీ!
దీని వరింతు నే మగుడ దీని నె కాదు వరింప నొల్ల నిం
కేనెలఁత న్నిజం బిది యహీనపరాక్రముఁ డైనవానికిం
దీని నరేంద్ర! యి మ్మిదియు నెమ్మి వరింపఁగ నిమ్ము తద్విభున్.
| 124
|
| వ. |
అనిన విశాలుండు కూఁతు నాలోకించి.
| 125
|
| క. |
పొలఁతీ! యీ రాకొమరుని, పలుకులు వింటే? దురాశ పడకు మొరుని నీ
వలసిన రాజకొమారుని, నెలమి న్వరియింపు మతని కిచ్చెద నిన్నున్.
| 126
|
| ఆ. |
అనిన మోముఁదమ్మి యల్లన వ్రాల నా, బాల యిట్టు లను విశాలుతోడఁ
బలువు రొకని గెలుపు గెలుపులం దోడిన, వాఁడు గాఁ డితండు వారి కాజి.
| 127
|
| మ. |
బలుసింగంబు బహుద్విపప్రకరము న్భంజించుచందంబున
న్బలవద్వైరినృపాలపాటనకళాపారీణతం బొల్చె నీ
బలియుం డుత్కటశౌర్యవిక్రమయశోభ్రాజిష్ణుఁడై యాజిఁ గే
వలుఁడే? యేరికి ధర్మయుద్ధమున గెల్వ న్వచ్చునే యాతనిన్?
| 128
|
| క. |
కొమరారునీకుమారుసు, కుమారరూపంబె గాదు గురుధైర్యము శౌ
ర్యమును బరాక్రమము నొ, క్కొ మొగి న్నామనము నాఁచుకొనియెం దండ్రీ!
| 129
|
| ఆ. |
వేయు నేమి చెప్ప? వేఁచికొ మ్మీరాజు, తనయు నాకుఁ గాఁగ ధరణినాథ!
యొరుని నింక నేను వరియింప నిది నిక్క, మనిన నవ్విశాలుఁ డతనిఁ జూచి.
| 130
|
| చ. |
మనసిజతుల్యసుందర! కుమారవరేణ్య! మదీయపుత్రి ప
ల్కినపలుకు ల్మనోజ్ఞములు కీర్త్యము లారయ నీసమానుఁ డెం
దును నిల లేమి నిశ్చయము దోర్బలశౌర్యఘనుండ వీవు నా
తనయ వరింపవే కులము ధన్యముగా నొనరింపవే దయన్.
| 131
|
| క. |
అనిన నవేక్షితుఁ డే నీ, వనితన కా దధిప! యొండు వనిత వరింప
|
|
