| |
జ్జననివచనములు నిజ మైనను జెప్పెద నీకు విను జనస్తుతచరితా!
| 252
|
| ఆ. |
తండ్రియాజ్ఞ నేను దలకొని రాజ్యంబు, విడిచి యిట్లు వైశ్యవృత్తి నున్న
వాఁడ నొల్ల నిక వసుధాధిపత్యంబు, నకును దఱమ కుడుగు నరవరేణ్య!
| 253
|
| వ. |
సకలమహీరాజ్యంబును నేను నీ కిచ్చితి నుపభోగింపు మొల్ల వైతి వేని విడిచి
పొ మ్మనిన నెట్టకేలకు నొడంబడి తండ్రిచేత ననుజ్ఞాతుండై పూజ్యం బగు
సామ్రాజ్యంబు గైకొని దారపరిగ్రహం బొనరించి ధర్మమార్గంబునం బ్రజాపరి
పాలనంబుఁ జేయుచు వివిధాధ్వరంబు లాచరించుచుఁ జతురుదధివలయితవసుంధ
రావలయంబునకుం దానొక్కరుండ యధీశ్వరుండైన నమ్మహారాజునకు వత్సంధుం
డనుపుత్త్రుం డుద్భవించె నవ్వీరుండు విదూరథుం డనురాజుకూఁతు సునంద
యనుకన్యం గుజంభుం డనుదనుజుండు పట్టుకొని చనిన నద్దానవుం దెగటార్చి
దాని వరియించె ననిన విని కోష్టుకి తద్వృత్తాంతం బంతయు నా కెఱింగింపవే
యనిన మార్కండేయుండు.
| 254
|
విదూరథునితో సువ్రతుఁ డనుముని చెప్పిన కుజంభముసలవృత్తాంతము
| సీ. |
వినుము విదూరథుం డనుపృథివీశుండు సుమతిసునీతులు సుతులు దాను
నడవికి మృగయార్థ మరిగి యం దొక్కెడ ధర నోరు దెఱచినకరణిఁ జూడ
ఘన మైనవివరంబు గని భయం బడరంగ నిది యేమియో యని మదిఁ దలంచి
పాతాళబిలముగా భావించి యీక్రొత్తగహ్వరం బిల నెట్లు గలిగె నొక్కొ!
|
|
| తే. |
యనుచు నన్నరేంద్రుఁ డయ్యెడ సువ్రతుఁ, డనుమునీంద్రుఁ గాంచి యనఘ! పుడమి
కడుపులోఁతు చూపువడువున ని ట్లున్న, దీనితెఱఁగు నాకుఁ దెలియఁ జెపుమ.
| 255
|
| చ. |
అనిన మునీంద్రుఁ డి ట్లను జనాధిప! యిత్తెఱ గీ వెఱుంగవే?
విను దనుజుం డొకం డతులవీర్యఘనుం డతలస్థుఁ డై కుజం
భనపరతం గుజంభుఁ డనుభైరవనామము దాల్చి భూతల
మునఁ ద్రిదివంబునందుఁ గలభూరిసువస్తువు లాహరించుచున్.
| 256
|
| వ. |
విశ్వకర్మ నిర్మించినసునందం బనుముసలంబు పుచ్చికొని దాన నరిభంజనం బొనరిం
చుచుఁ బాతాళంబుననుండి భూమికిఁ దూఁటులు పుచ్చి రాక్షసులకు వెలువడ
ననేకద్వారములు గావించుచుండు నిమ్మహావివరం బమ్మహాసురునిచేతం జేయఁబడి
నది యని చెప్పి.
| 257
|
| క. |
క్రతువిధ్వంసియుఁ ద్రిదశ, స్థితినాశకరుండు నైనదితిజుని ముసలా
న్వితహస్తుని భంజింపక, క్షితివర! భూరాజ్య మెట్లు చేసెదు చెపుమా?
| 258
|
| ఆ. |
అతలమునకు నరిగి యమ్ముసలాయుధు, నతులశౌర్యధుర్యు నతిరయమున
నాజి నోర్చి యేలు మఖిలంబు నీపర, మేశ్వరత్వ మెల్ల నెఱుక పడఁగ.
| 259
|
| వ. |
వానికిఁ బరమసాధనం బైనముసలంబుబలాబలంబులతెఱం గెఱింగిం చెద విను మది
వనితాకరస్పర్శంబున నొక్కదినంబు నిర్వీర్యత్వంబు నొంది మఱునాఁడు వీర్య
|
|
