నాభాగునికి సుప్రభ చెప్పినతనపూర్వజన్మవృత్తాంతము
| ఆ. | అధిప తొల్లి సురథుఁ డనియెడి రాజర్షి, గంధమాదనమునఁ గరము నెమ్మి | 240 |
| వ. | అ ట్లుండ నొక్కనాఁడు. | 241 |
| ఉ. | శ్యేనముఖంబునం బ్రిదిలి చెచ్చెర మేదినిఁ బడ్డశారిక | 242 |
| క. | ఈరమణి కృపావతి యను, పేరం బరగు నని పలికి ప్రేమముతోడ | 243 |
| వ. | వయోరూపగుణంబుల నాకు సదృశు లైనసఖులతోడం గూడి యాడుచు | 244 |
| చ. | వినుము నరేంద్ర! నాసఖులు వేడ్క విశృంఖలలీల నవ్వన | 245 |
| వ. | కళవళించి యే నమ్మహామునికి నమస్కరించి యంజలి యొనరించి యి ట్లంటి. | 246 |
| క. | మునివల్లభ! యే నొకయె, గ్గొనరించిన యదియుఁ గలదె యొరు లపరాధం | 247 |
| వ. | అనిన నతం డి ట్లనియె. | 248 |
| ఆ. | పంచగవ్యపూర్ణభాండంబు మధుకణ, స్పర్శనమున నశుచిభావ మొందు | 249 |
| వ. | అని మఱియును బ్రణత నై యేను బ్రార్థించిన నమ్మునీంద్రుండు. | 250 |
| సీ. | తరుణి! నావచనంబు తప్పదు కోమటిపొలఁతి వై పుట్టుదు పుట్టి రాజ్య | |
| తే. | దండ్రియును నేను నవ్వణిక్త్వమును దొఱఁగి, యత్తపోధనులయనుగ్రహమున నిపుడు | 251 |
| క. | అనిన సతిపలుకు లేర్పడ, విని నాభాగుండు కొడుకు వీక్షించి భవ | |
