వ. |
వణిక్కన్యాస్వీకారంబున వైశ్యత్వంబు నొంది తండ్రి కడకుం జని నరేంద్రా! నాకె
య్యది కర్తవ్యంబు నిర్దేశింపు మనిన నిమ్మహీపతి ధర్మాధికరణనియుక్తు లైనబాభ్ర
వ్యాదిమునీంద్రులు నీ కెయ్యది ధర్మంబు గావించి రదియ నా చెప్పుట యనిన
నత్తపోధను లతనికిం బాశుపాల్యకృషివాణిజ్యంబులు ధర్మకర్మంబు లని చెప్పి
రారాజనందనుండునుం దదుపదేశమార్గంబున వర్తించుచుండె నంత.
| 220
|
తే. |
అతని కుదయించె లోకవిశ్రుతుఁడు శౌర్య, ఖని భనందాఖ్యుఁ డాపుత్త్రు జనని పిలిచి
నీవు గోపాలుఁడవు గమ్ము నెమ్మితోఁడ, ననినఁ దల్లికిఁ బ్రణమిల్లి యాతఁ డరిగి.
| 221
|
నీపుఁ డనురాజర్షి వలన భనందుఁ డస్త్రము లెల్ల నార్జించి చేసిన శత్రువధాదికము
సీ. |
హిమనగంబునఁ దపం బెలమిఁ జేసెడునీపురాజర్షివరుఁ గని ప్రణతుఁ డైన
నతఁడు నీరాకకుఁ గత మేమి యెఱిఁగింపు ధర్మజ్ఞ! యన్న మాతల్లి నన్ను
గోపాలకుండ వై దీపింపు మనవుడు గో వెప్పు డొకొ సమకూరు నాకుఁ
బ్రబలదాయాదులు పాలించుచున్న యీగోరూప యగుభూమిఁ గొన వశంబె
|
|
తే. |
యని తలఁచి వచ్చితిని నిను నాశ్రయింప, నను నృపాలునిఁ జేయవే మునివరేణ్య!
నుతగుణాకర! కరుణామనోజ్ఞ! నీవు, పనిచినట్ల చేసేద నతిభక్తితోడ.
| 222
|
చ. |
అని యెఱిఁగించిన న్విని దయామతి నమ్ముని యస్త్రవిద్య లె
ల్ల నొసఁగిన న్భనందుఁడు చెలంగుచు నిశ్చలభక్తియుక్తి నా
తనికి నమస్కరించి ప్రమదంబున వీడ్కొని యేఁగి శౌర్యధు
ర్యునిఁ దమపిన్నతండ్రితనయు న్వసురాతుని గాంచి యి ట్లనున్.
| 223
|
క. |
పితృపైత్రామహ మగునీ, క్షితి యంతయుఁ జక్క సగము చెచ్చెర నా కి
మ్మితరునిఁ గా ననుఁ జూడకు, ధృతి నీ నని బిగిసి తేని తెగి ర మ్మనికిన్.
| 224
|
క. |
అనవుడు వసురాతుఁడు వైశ్యునికొడుకవు భూమి యేల యోగ్యుఁడవే నీ
వనుచుఁ గడు నలిగి సంగర, మునకు వెడలె సకలసైన్యములు తో నడువన్.
| 225
|
మ. |
వసురాతుండు భనందుఁడు న్భుజబలావష్టంభము న్విక్రమో
ల్లసనంబుం జలముం బలంబు రణలీలాస్ఫూర్తియుం జాల నొ
ప్పెసఁగం బోరిరి చూచుఖేచరులు కిం పెక్కంగ దివ్యాస్త్రశ
స్త్రసముద్భూతమహోగ్రదీప్తు లఖిలాశాభిత్తులం బర్వఁగన్.
| 226
|
తే. |
భూరిదివ్యాస్త్రవైభవస్ఫూర్తి మెఱయఁ, గా భనందుఁడు వసురాతుఁ గదనమందు
సానుజుని నోర్చి సకలరాజ్యమును లీలఁ, గొని ముదంబునఁ జని జనకునకు మ్రొక్కి.
| 227
|
క. |
దాయాదుల నే సమర, న్యాయంబున గెలిచికొంటి నవనీరాజ్య
శ్రీ యెల్ల దీనిఁ జేకొను, మాయతభుజశౌర్య! యనుడు నతఁ డాత్మజునిన్.
| 228
|
చ. |
కనుఁగొని ప్రీతి ని ట్లనియెఁ గాంత వినంగ భనంద! యిప్పు డే
మనుజవిభుత్వముం దొఱఁగి మానుగ వైశ్యత నొందినాఁడ మ
|
|