| సీ. |
ఇంతి యై యున్ననాఁ డిలుఁడు గాంచినసూనుఁ డాపురూరవుఁ డంత నరుగుదెంచి
ధర కొంత పంచి యీఁ దగు నాకు నావుడు నవ్వసిష్ఠుండును నట్ల చేయు
మని బుద్ధిగా నొత్తి తనకుఁ జెప్పిన విని యిలుఁ డట్ల కా కని యిచ్చగించి
యఖిలసుఖాస్పదం బగు ప్రతిష్టానపురంబున కాతని రాజుఁ జేసె
|
|
| తే. |
నందు సుఖలీల నతఁడు రాజ్యంబు సేయు, చుండె ననఘ! యయ్యిలుని సముద్భవప్ర
కార మిట్టిది యని చెప్పి గారవమున, నమ్మహాముని క్రోష్టుకి కనియె మఱియు.
| 192
|
వృషధున కావును జంపుటచే శాపము కలుగుట
| క. |
మనుతనయుండు వృషధుం డనయము మృగయాభిరక్తి నటవీస్థలికిం
జని యందుఁ గలయఁ గ్రుమ్మరి, ఘనాతపనిపీడ్యమానగాత్రుం డగుచున్.
| 193
|
| క. |
మృగము దన కొకటి యేనియు, నగపడమింజేసి యాత్మ నత్యంతము నె
వ్వగ మిగుల నొక్కరుండును, మగుడం గా వచ్చి వచ్చి మార్గముక్రేవన్.
| 194
|
| వ. |
ఒక్కమునిహోమధేనువుం గని గవయం బసుబుద్ధిఁ జేసి యేసిన బాణహతి
గతప్రాణయైన దాని నిరీక్షించి తద్రక్షకుం డగుబాభ్రవ్యుం డనుమునికుమా
రుండు నితాంతామర్షకలుషితస్వాంతుండును నారక్తనేత్రుండును బ్రస్వేదపరి
షిక్తగాత్రుండును నై యున్నం జూచి వృషధుం డి ట్లనియె.
| 195
|
| తే. |
కారణం బేమి యింత యాగ్రహముఁ బొందఁ?, గరుణమైఁ బ్రసన్నుండవు గమ్ము శూద్రుఁ
డైనఁ గా కెందు క్షత్రియుఁ డైన వైశ్యు, డైన నిట్టు తీవ్రక్రోధుఁ డౌనె చెపుమ.
| 196
|
| తే. |
పరమపావన మై యొప్పు బ్రాహ్మణాన్వ, యమున నెట్టులు పుట్టితో యకట! శూద్ర
జాతి వగుదు నీ వనుఁడు రోష ప్రపూర్య, మాణమానసుఁ డగుచు నమ్మౌనిసుతుఁడు.
| 197
|
| తే. |
గురునిధేనువు వధియించి కొంకు లేక, నన్ను శూద్రుఁడ వనుచు బన్నములు పలికి
తట్లు గావున నీవు విద్యాప్రభావ, మడఁగి శూద్రుఁడవే యగు మని శపించె.
| 199
|
| క. |
అతఁ డతిరోషోద్ధతుఁడై, ప్రతిశాపం బిచ్చె నంత బాభ్రవ్యుఁడు నా
క్షీతిపతిఁ బొలియింపుదు నని, యతికోపనుఁ డైన నెఱిఁగి యాక్షణమాత్రన్.
| 201
|
| వ. |
తజ్జనకుం డైనయగ్నిశూలిసంయమి యెఱిఁగి యిద్ధేనువును వధించెనేని తనకర్మం
బునం దాన నిహతుం డయ్యెడు నజ్ఞానంబునం జేసిన నతని మూఢత్వంబు విచా
రించి సహించుట లెస్స గావున శాపం బప్రదేయం బని బోధించుచున్న నమ్మహీ
పాలకుండు మునిబాలకునకు సవినయంబుగా నిట్లనియె.
| 202
|
| క. |
నీగురునిహోమధేనువు, నే గవయం బని తలంచి యేసితిఁ గరుణా
సాగర! కరుణింపుము మది?, నేగతి మోసంబు లేదె యెవ్వరి కైనన్?
| 203
|
