| క. |
యాగములను సతతాంత, ర్యాగములను నిను భజింతు రవనిసుపర్వు
ల్యోగులు త్రిదివాక్షయసుఖ, భోగంబులకై సమస్తభువనస్తుత్యా!
| 98
|
సూర్యుఁ డదితికిఁ బ్రసన్నుఁడై వర మిచ్చుట
| చ. |
అని వినుతించిన న్దపనుఁ డాపటుతేజముఁ బాసి తప్తతా
మ్రవిభవిభాతిభూతి దనరంగఁ బ్రసన్నత నొంది పల్మఱు
న్దన కభివందనంబు ప్రమదంబునఁ జేయునిలింపమాతఁ గ
న్గొని భవదంతరంగమునఁ గోరిక యెయ్యది సెప్పు మేర్పడన్.
| 99
|
| ఆ. |
అనిన నదితి జాను లవనీతలంబున, మోపి శిరము వాల్చి మ్రొక్కి దేవ!
యవధరింపుము మస్మదాత్మజు ల్గడుబలవంతు లైనదైత్యవరులచేత
| 100
|
| వ. |
త్రిలోకరాజ్యంబును యజ్ఞభాగంబులుం గోల్పడి దీను లై యున్నవారు గావునం
బ్రసన్నుండ వై నీవంశంబునం దద్భ్రాతృత్వం బంగీకరించి నాకు జన్మించి దైత్య
దానవనాశం బాపాదించి నానందనులకుం ద్రిలోకాధిపత్యంబును గ్రతుభాగ
భోక్తృత్వంబును బ్రసాదింపు మనినం బ్రభాకరుండు గరుణించి యద్దేవికి
నవ్వరం బిచ్చి అంతర్ధానగతుం డయ్యె నదితియుం దపోనివృత్త యయ్యె నంత.
| 101
|
| తే. |
సూర్యకరసహస్రములో సుషుమ్న యనఁగ, నెగడు రశ్మి నిలింపజనిత్రి యుదర
మునఁ బ్రవేశించె దాని నమ్ముదితఁ దాల్చెఁ, గృచ్ఛ్రచాంద్రాయణాదికక్లేశనియతి.
| 102
|
మార్తాండునియావిర్భావము - తద్దర్శనమున దైత్యదానవులు భస్మ మగుటయు
| వ. |
ఇట్లు నిత్యోపవాసవ్రతపరాయణ యై దివ్యగర్భధారిణి యైనయదితి నాలోకించి
కోపించి కశ్యపుఁ డిట్లనియె.
| 103
|
| సీ. |
ఏల యీగర్భాండ మిట్లు మారణ మొందఁ జేసెదు నిత్యోపవాసవృత్తి
ననవుడు నద్దేవి యలుగకు మిది మారితము గాదు చూడు ముద్దామశత్త్రు
సంక్షయకారి యై జన్మించు నని పల్కి పతిమాటఁ గోపంబు పట్ట లేక
యప్పుడ యద్దేవతారణి జాజ్వల్యమానతేజోరూప మైనయండ
|
|
| తే. |
మూడి పడఁ జేసెఁ గశ్యపుఁ డుద్యదర్క, ధామనిభ మై వెలింగెడుదానిఁ గాంచి
మ్రొక్కి ఋగ్వేదమంత్ర సముత్కరమున, నభినుతింపఁగ నంత నయ్యండ మనఘ!
| 104
|
| ఆ. |
ప్రకటదివ్యమూర్తి పద్మపత్త్రద్యుతి, స్ఫురితవర్ణుఁ డైనపురుషుఁ డయ్యెఁ
దేజమున సమస్తదిశలు వెలుంగఁగ, నపుడు దివ్యవాణి యంబరమున
| 105
|
| వ. |
నిలిచి మేఘగంభీరస్వనంబునం గశ్యపు నుద్దేశించి మహాత్మా! నీ వదితితోడ నీయండం
బేల మారితంబు గావించెద వని పలికి తది కారణంబుగా నీపుత్త్రుండు మార్తాండుం
డనునామంబునం బరఁగు సూర్యాధికారంబును జేయు శత్త్రుక్షయంబును గావించు
నని చెప్పిన నశరీరిణివచనంబులు విని.
| 106
|
| స్రగ్ధర. |
ఆనందం బంతరంగం బయి మనముల నిండార నింద్రాదిదివ్యుల్
నానాసైన్యస్ఫురద్దానవుల ననికి సన్నద్ధు లై పిల్చి రా దై
|
|
