| |
సర్వశక్త్యాత్మికా! సర్వరూపా! మహాదుర్గ! మామ్రొక్కు గైకొమ్ము మమ్మర్థి
రక్షింపు ముక్కన్నులం జాలఁ జెన్నొందు నీమోము కాత్యాయనీ! మమ్ము నేభీ
తియుం బొందకుండంగ రక్షించు రక్షోగణాభీల మై నీదుశూలంబు శ్రీభద్ర
కాళీ! మముం దాన రక్షించు నాదంబున న్దిక్కు లల్లార్చు నీఘంట దోషంబులం
దోలి మ మ్మెప్డు రక్షించు నక్తంచరశ్రేణిరక్తంబునం దోఁగి కెంజాయ రంజిల్లునీ
వాలు మ మ్మేలుచు న్మేలు గావించు రోగంబులం బాచి రాగంబుతో నీవు
మాకుం బ్రసాదింపు సంతుష్ట వై యిష్టకామంబు లేప్రొద్దు దేవీ! నిను న్భక్తి
సేవించుసద్భక్తసంఘంబు లెన్నండు నేదుఃఖము ల్పొంద కేబాధలం జెంద కానంద
లీల న్సుఖంబుండఁ గాంచు న్సమస్తైకభద్రా! సమస్తైకపుణ్యా! నమస్తే నమస్తే
నమః.
| 224
|
| ఉ. |
ధర్మవిరోధు లైనబహుదైత్యులఁ జంప ననేకరూపము
ల్పేర్మి మెయి న్ధరించి యిటు భీమరణం బొనరించి గెల్చి తీ
నిర్మలభూతిమై నెగడ నేర్పరి యెవ్వతె నీవుదక్క దుః
ఖోర్మికరాళసంసృతిపయోనిధిబాడబమూర్తి! యంబికా!
| 225
|
| సీ. |
సకలవిద్యాశాస్త్రసరసకావ్యంబుల యం దెల్ల నీవు చెల్వొందియుండు
దమితమమత్వగర్తమహాతమంబునఁ ద్రిప్పు దీవిశ్వంబు దేవి! నీవ
యెచట రాక్షసగణం బెచట సర్పోత్కరం బెచట శాత్రవచయం బెచట నబ్ధి
యెచట దావానలం బెచటఁ దస్కరకోటి యతిభీతిఁ బుట్టించు నచట నుండి
|
|
| తే. |
విశ్వమును నీవ రక్షింతు విశ్వమునకు, నీశ్వరివి నీవ విశ్వంబు నీవ తాల్తు
నీవు విశ్వేశవంద్యవు నీకు భక్తిఁ, బ్రణతు లగువారు విశ్వేశపదవి గంద్రు.
| 226
|
| ఉ. |
భీతుల మైనమమ్ముఁ గృపపెంపున నిప్పుడు గాచినట్లు సం
ప్రీతిఁ బ్రసన్న వై యసురబృందముఁ గ్రాచుచుఁ గావు మమ్ము నీ
భూతి వెలుంగ నెప్పుడును బూని జగంబులఁ గల్గు మేఘజో
త్పాతమహోపసర్గదురితంబు లడంపుము తల్లి! శాంభవీ!
| 227
|
| తే. |
విశ్వవిశ్వార్తిహారిణి! విశ్వవంద్య! సుప్రసన్న వై యనుకంప సొంపు మీఱ
నెప్పుడును భక్తసంస్తుత్య వీత్రిలోక, వాసు లగువారి కెల్లను వరద వగుము.
| 228
|
| చ. |
అనవుఁడు దేవి! నే వరద నైతి నభీష్టవరంబు లిచ్చెద
న్గొనుఁడు నిలింపులార! మదిఁ గోరుఁడు నావుడు వారు సర్వలో
కనిఖిలకాలబాధ లొగిఁ గ్రాఁచుట యస్మదరాతివర్గనా
శన మనిశంబుఁ జేయుటయు శాంభవి! మా కవి చాలు నిష్టముల్.
| 229
|
దేవతలకు దేవి తనభవిష్యదవతారములఁ జెప్పుట
| వ. |
అని దేవతలు వేఁడిన నమ్మహాదేవి యిట్లనియె నీవైవస్వతమన్వంతరంబునం దిరువది
యెనిమిదియవమహాయుగంబున శుంభనిశుంభులు గ్రమ్మఱ నుద్భవింతురు నేనును
|
|
