| మ. |
శతచంద్రోజ్జ్వలఖడ్గపాణి యయి రక్షస్సేనతోఁ జుట్టిన
న్దితిజుం గన్గొని యల్గి యంబిక వెస న్దీవ్రాశుగశ్రేణి నం
చితఖడ్గంబును జర్మముం దునిమి వాజివ్రాతముం గూల్చి యు
ద్ధతి సూతుం దెగటార్చి తేరు తుము రై ధాత్రిం బడ న్జేసినన్.
| 211
|
| ఉ. |
దారుణముద్గరంబు గొని దైత్యుఁడు డాసిన దాని దేవి వి
స్ఫారశరంబుల న్నఱికె బల్విడి శుంభుఁడు దీవ్రముష్టి
భైరవివక్షముం బొడువ బాహుతలంబున వ్రేసె వానివి
స్తారభుజాంతరంబు వడిఁ జండిక వేటున వాఁ డచేష్టుడై
| 212
|
| మ. |
పడి యాలోనన లేచి శుంభుఁడు బృహద్భాహాబలం బేర్పడం
గడువేగంబున దేవిఁ బట్టుకొను వీఁక న్మీఁదికి న్దాఁటిన
న్వడి దోశ్శక్తు లెలర్పఁ బోరి రసమానస్ఫూర్తు లంతంత నే
పడర న్జండికయు న్సురాహితుఁడు లోకాశ్చర్యసంపాదు లై.
| 213
|
| ఆ. |
దనుజరాజుతోడఁ దడవుగా నభమున, లీల మల్లయుద్ధకేలి సలిపి
దేవి వానిఁ జుట్టి త్రిప్పి రయంబున, నెత్తి వైచె వీఁక నిల చలింప.
| 214
|
| క. |
క్షిప్తుం డయ్యును దనుజుఁడు, లుప్తభుజాబల మెలర్ప లోన న్ముష్టి
ప్రాప్తిం జండికఁ బొరిగొన, సప్తార్చిఃప్రతిమకోపసంరంభుండై
| 215
|
| వ. |
సింహనాదంబు సేయుచుం గవిసిన నమ్మహాభైరవి రూక్షేక్షణంబుల వాని
నిరీక్షించి.
| 216
|
| క. |
శూలమున నురము వ్రచ్చినఁ, గూలె గతాసుఁ డయి దైత్యకుంజరుఁ డంత
న్శైలారణ్యాబ్ధిద్వీ, పాలంకృత యైన నేల యల్లల్లాడెన్.
| 217
|
| వ. |
ఇవ్విధంబున ద్రిభువనకంటకుం డగుశుంభుండు చండికచేత నిహతుం డైన సకల
జగంబులు స్వస్థత్వంబు నొందె నదులు మార్గవాహిత్వంబు భజించె నంబరం బమల
త్వంబు నంగీకరించె వాయువులు సుగంధబంధురంబు లై సుడిసె దేవతలు మును
లునుం బరమానందంబునం దేలిరి దివ్యదుందుభులు మొరసె గంధర్వగీతంబులు
నప్సరోంగనానర్తనంబులు వర్తిల్లెం బ్రభాకరుండు ప్రచురప్రభం బ్రజ్వరిల్లె
వహ్నులు శాంతత్వంబున వెలింగె దిగ్గజంబులు మనోహరస్వరంబులు నిగిడించె
నంత.
| 218
|
దేవతలు నారాయణిని స్తుతించుట
| క. |
పరమేశ్వరి శుంభుని నిటు, పొరిగొనిన వికాసివక్త్రపులకితతనుసుం
దరు లగుచు నింద్రశిఖిముఖ, సుర లందఱు దేవిఁ బొగడఁజొచ్చిరి భక్తిన్.
| 219
|
| క. |
శరణార్థులహృదయార్తులు, హరింతు జగములకుఁ దల్లివై యుండుదు నీ
వరయఁ జరాచరముల కీ, శ్వరి వఖిలము గావుమీ ప్రసన్నదయ శివా!
| 220
|
