| న్గ్రోలఁగ దేవి వెండియును గ్రూరతరాయుధరాజిఁ గ్రమ్మిన | 185 |
ఆ. | రక్తబీజుఁ డిట్లు రణమునఁ గూలిన, నతులహర్షభరితు లైరి సురలు | 186 |
వ. | అని చెప్పిన విని సురథుండు మునీశ్వరున కిట్లనియె. | 187 |
శాంభవి నిశుంభుని వధించుట
తే. | నీవు చెప్పినయమ్మహాదేవిచరిత, మును మహత్త్వము విస్మయ మొనరఁ జేసె | 188 |
చ. | అనిన మునీంద్రుఁ డిట్టు లను నట్లు రణావని రక్తబీజుఁడు | 189 |
తే. | అతనిముందటఁ బార్శ్వంబునందుఁ బిఱుఁద, నొక్కయుమ్మడిఁ బెక్కండ్రు రుక్కు మిగిలి | 190 |
వ. | అప్పుడు. | 191 |
మహాస్రగ్ధర. | పొలియింతు న్దేవి నంచు న్భుజబలపటువిస్ఫూర్తిమై దాఁకె శుంభుం | 192 |
ఉ. | చేసి నిశాతబాణములఁ జెచ్చెర వారల నొవ్వఁ జేసిన | 193 |
క. | వాలుం బలుకయుఁ దుమురై, రాలినఁ బలుశక్తి వైచె రాక్షసవరుఁ డా | 194 |
ఉ. | శూలముఁ ద్రిప్పి యార్చుచు నిశుంభుఁడు వైచిన దానిఁ జూర్ణమై | 195 |
మాలిని. | అలుకఁ బరశుహస్తుం డై కడు న్వీఁక ధాత్రీ | |