| బునఁ దాఁ బ్రతికూల యయిన, విను మెంతయు విసిగి దాని విడిచితి నడవిన్. | 187 |
ఉ. | ఎక్కడఁ బోయెనో యడవి నింతి మహోగ్రమృగాసురాళిచేఁ | 188 |
వ. | వినోదార్థంబు భూతలంబునకు వచ్చి. | 189 |
తే. | అడవిఁ గ్రుమ్మరుచున్న యయ్యబలఁ గాంచి, సాలపోతకుఁ డనియెడుసర్పరాజు | 190 |
వ. | కొనిపోయిన నాదందశూకేంద్రనందన యగునంద యాసుందరీరత్నంబు నాలో | 191 |
తే. | ప్రాణములకంటె నెక్కు డప్పడఁతిమీఁదఁ, బ్రీతి నాకు డెందమున నన్నాతి నన్ను | 192 |
వ. | అని యడిగిన నతం డి ట్లనియె. | 193 |
చ. | పరిణయవేళ నిన్ను రవిభౌమశనైశ్చరులు న్భవత్సతిన్ | 194 |
క, | అని చెప్పి మేదినీశ్వర, చనుము సతియు నీవుఁ గూడి సద్ధర్మమున | 195 |
ఆ. | అనిన మునికి మ్రొక్కి యరదంబు వెస నెక్కి, నిజపురమున కేఁగె నృపతి యంతఁ | 196 |
వ. | ఇ ట్లనియె. | 197 |
చ. | నిరుపమధర్మవేది వయి నీ విటు నాసతిఁ దెచ్చి యిచ్చుట | 198 |
సీ. | అనుడు భూసురవరుఁ డధిప! నీకాంత గాంతారాంతరశ్వాపదములు మ్రింగ | |