| | కలి యడఁగంగఁ దత్పిశితఖాదన మేల యొనర్ప? వేల పే | 166 |
| వ. | అనిన నతండు. | 167 |
| తే. | జనుల భక్షించుకష్టరాక్షసుల మేము, గాము పురుషులు పడఁతులు గడఁగి సేయు | 168 |
| తే. | పరులు గోపించినప్పుడు నరవరేణ్య! తత్స్వభావంబు లగుశాంతిదాంతిగుణము | 169 |
| తే. | అచ్చరలకంటె నొప్పెడునసురసుదతు, లధిప! పెక్కండ్రు గలరు నా కకట! మనుజ | 170 |
| చ. | అనుటయు రాక్షసుండు మనుజాధిప! యాద్విజుఁ డధ్వరంబులం | 171 |
| వ. | ఉచ్చాటనమంత్రకర్మపరుం డైనయావిప్రునితోడం బగ గొని. | 172 |
| ఆ. | ఆలు లేనిపురుషుఁ డధ్వరాదిక్రియా, బాహ్యుఁ డౌట యెఱిఁగి బ్రాహ్మణునివ | 173 |
| వ. | అనిన నతివిషణ్ణుండై యంతర్గతంబున విప్రునికర్మవైకల్యం బుగ్గడించి వీఁడు నన్ను | 174 |
| క. | నరులనిజభావగుణములు, హరింతు నని పల్కె దీవు ప్రార్థింపుదు ని | 175 |
| ఆ. | అట్లు సేసితేని యభ్యాగతుఁడ నైన, నాకు సర్వమును మనఃప్రియంబు | 176 |
| మ. | తనమాయ న్దనుజుండు విప్రవనితాంతస్సంప్రదేశంబు చే | 177 |
| సీ. | పరికింప నాకర్మపరిపాక మెట్టిదో పతిఁ బాసి యడవులపాలు వడితి | |
