పుట:మార్కండేయపురాణము (మారన).pdf/166

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బు నకారణంబు చంపకు, మనిన వరూథినితనూజుఁ డామృగి కనియెన్.

87


సీ.

ఒడల రోగంబు లే దొల్లఁబా టెట్లు నీ కయ్యెఁ బ్రాణము? లన్న హరిణి యనియె
నన్యాంగనాసక్తుఁ డగువాని మనమున వలచిన మరణంబు వెలిగ నాకు
నొండౌషధంబున నుడుగునే యెదతాప మనిన ని ట్లనియెఁ దా నమ్మహాత్ముఁ
డెవ్వనియందు నీహృదయంబు దగిలిన దతఁ డెట్టివాఁడు లోలాక్షి! చెపుమ


ఆ.

యనిన నిన్నె వలచి తనఘ! నీచేతన, మనముఁ గోలుపడితి మనసిజాగ్ని
నెరియఁ జాలఁ జంపవే వేగ నన్ను నీ, పటునిశాతశరముపాలు పఱిచి.

88


వ.

అనిన హరిణికి నతం డి ట్లనియె.

89


క.

మనుజుఁడ నే నీవు మృగివి, విను నీకును నాకు నెట్లు విషయైకసుఖం
బొనరు ననిన మృగి యిట్లను, నను నాలింగన మొనర్పు నా కదె చాలున్.

90


ఆ.

అనిన నాస్వరోచి యాలింగనము చేసె, నాకురంగవనిత నదియు దివ్య
వనిత యయ్యెఁ జోద్యపడి యతఁ డెవ్వతె, వింతి! చెప్పు మనిన నిందువదన.

91


వ.

ప్రేమలజ్జాభరానతవదన యగుచు నల్లన నిట్లనియె.

92


క.

క్షితిరక్షాదక్షుం డగు,సుతు మనువుం బడయ నన్ను సురవరులు జగ
ద్ధితముగఁ బ్రార్థించిన వ, చ్చితి నే వనదేవతను విశిష్టచరిత్రా!

93


వ.

దేవవచనంబున నాయం దపత్యంబు వడయు మనిన నతం డయ్యంగన నంగీకరించె
నంత నయ్యిరువురకును.

94


చ.

అతులితసర్వలక్షణసమంచితమూర్తియు
నుజ్జ్వలప్రభా
న్వితుఁడును నైనపుత్త్రుఁడు జనించెను మ్రోసె నిలింపవాద్యము
ల్వితతసుగంధమారుతము వీచె దిశ ల్విమలంబు లయ్యె నం
చితముగఁ బుష్పవృష్టి గురిసె స్వెస నృత్యము చేసి రచ్చరల్.

95


క.

అతనితనుద్యుతి కత్య, ద్భుత మంది మది న్స్వరోచి ద్యుతిమన్నా మం
బతనికి నొనరిం చెను దగ, నతఁడును భుజబలపరాక్రమాభీలుం డై.

96


వ.

స్వరోచిరపత్యంబగుటంబేసి స్వారోచిషుం డనం బరగె నంత నొకనాఁడు గిరినిర్ఝర
మనోహరప్రదేశంబుల విహరించుచు నాస్వరోచిర్విభుండు హంసమిథునంబు
గనియె నంత నాహంస హంసి కిట్లనియె.

97


క.

బహుకాలము నీతోడను, విహరించితి నిలువఁబడియె విషయసుఖైక
స్పృహ యిప్పుడు గడు ముదిసితి, నిహభోగము లింక నుడుగు టెంతయు నొప్పున్.

98


వ.

అనిన హంసి యి ట్లనియె.

99


క.

భోగము లెప్పుడు వలయును, భోగాత్మక మిజ్జగంబు భూదేవవరు
ల్భోగార్థముగాఁ దపములు, యాగంబులు సేయుచునికి యాత్మ నెఱుఁగవే.

100


సీ.

అనిన రాయంచ యి ట్లను విను భోగైకసక్తులు సంతతసంగపరులు
నగువారిమతి పరమార్థదర్శిని యెన్నఁ డగుఁః జెప్పుమా వార లర్థబంధు