| క. |
దానం గడు వగ సిగ్గున, నూనుచుఁ జని యన్నగమున నొకనూఱేఁడు
ల్నానావిధసుఖలీల, న్మానుగఁ గ్రీడించు చొక్కనాఁ డొక్కయెడన్.
| 80
|
స్వరోచింగుఱించి మృగదంపతుల సంవాదము
| చ. |
కనకమయాంగదీప్తు లెసఁగంగ సమున్నతశృంగరంగదా
ననరుచు లుల్లసిల్ల నయనద్యుతిజాలము పర్వఁ జాల నిం
పొనర మృగీతతు ల్బలసి యుండఁగ నున్న కురంగవల్లభు
న్గనియె వనాంతరంబున సుఖస్థితి నింతులతోఁ జరించుచున్.
| 81
|
| తే. |
మనము లలరఁ జూడ్కులుఁ గడు మ్రాలఁ జెవులు, వాల హరిణాంగనలు రాగలోల లగుచు
జేరి హరిణేంద్రునెమ్మోము మూరుకొనుచుఁ, నఱ్ఱు నాకుచు నున్న నాహరిణవిభుఁడు.
| 82
|
| ఆ. |
ఏ స్వరోచిఁ గా నొకింతయు నే లజ్జ, విడవ నట్టిత్రోవ విడుతు వినుఁడు
లజ్జ మాకుఁ గడుఁ దొలంగుఁడు తొలఁగుఁడు, విగతలజ్జమతులవెనుకఁ జనుఁడు.
| 83
|
| క. |
పలువురు లలనలు దనకుం, గలుగుట భోగేచ్ఛ ధర్మకర్మము లెల్ల
న్బొలిసెను వీనికి ధనములు, లలనావర్గంబు కామలంపటుఁ డగుటన్.
| 84
|
| ఆ. |
ఇట్టి యితనిమాడ్కి నెవ్వఁడు వర్తించు, నతఁడు పుణ్యలోకగతుఁడు గాఁడు
గాన నిట్టివానిఁ గామింపుఁ డేను స్వ, రోచి నడుచునట్టిత్రోవ నడువ.
| 85
|
స్వరోచికి మువ్వురుపుత్త్రులు పుట్టుట
| వ. |
అని పలుకుహరిణంబుచేత నాహరిణాంగనలు త్రోపు వడి చని రవ్వచనంబులు
వరూథినీతనయుండు విని తనమనంబున నే నింత కుత్సితుండ నగుదునే! చక్రవా
కియు నీమృగంబు నాచరితం బిట్లు గర్హింతురే యింక నవశ్యంబును సర్వసంగపరి
త్యాగంబు సేయుదు నని యప్పటికిం దలంచి యెప్పటియట్ల మనోభవాధీనమాన
సుండై యయ్యంగనలతోడ నాఱునూఱుసంవత్సరంబులు విషయసుఖంబు లను
భవించి మనోరమయందు విజయుండును విభావరియందు మేరునందుఁడునుఁ గలా
వతియందుఁ బ్రభాసుండు ననుపుత్త్రులం బడసి పద్మినీవిద్యాప్రభావంబునం
దూర్పున విజయునికి విజయం బనునగరంబును నుత్తరంబున మేరునందునికి నంద
వతి యనుపురంబును దక్షిణంబునం బ్రభాసునికిఁ దాళం బనుపట్టణంబును నిర్మించి
యందు వారల నునిచి యాస్వరోచి యొక్కనాఁడు మృగయావినోదార్థంబు ధను
ర్ధరుండై యొక్కరుండును వనంబున కరిగి యనతిదూరంబున నొక్క వరాహంబుఁ
గని దాని నేయం దలంచి గుణంబు సారించి శరంబు సంధించినతఱి నొక్క
మృగాంగన రయంబున నతని డాయం జనుదెంచి యి ట్లనియె.
| 86
|
స్వారోచిషమనుజనము
| క. |
నను నేయు మీశరంబున, ననఘ! ప్రసన్నుఁడవు నాకు నగుము వరాహం
|
|
