బ్రహ్మజన్మము
| క. |
ఇల మొదలుగఁ గలభూత, మ్ములు గ్రమ్మఱఁ బ్రకృతినడఁగి పోయినతుది ని
మ్ముల నుండునట్టి దొక్కటి, గలదో లేదో యెఱుంగఁ గాఁ జెప్పు తగన్.
| 9
|
| క. |
అనిన భృగుకులవరేణ్యుం, డనఘా! విను మెపుడు ప్రకృతియం దడఁగుఁ గ్రమ
మ్మున భూతంబులు ప్రాకృత, మనువిలయం బండ్రు, దాని ననఘ! మునీంద్రుల్.
| 10
|
| వ. |
అపుడు సకలవికారంబులు నడంగినం బ్రకృతియుఁ బురుషుండును సాధర్మ్యంబునం
బొందుదురు తమస్సత్త్వంబు లొండొంటింజొచ్చి యెక్కువతక్కువలు లేక యుండుఁ
దైలంబు తిలలయందును ఘృతంబు దుగ్ధంబులయందు నుండునట్లు రజంబు తమస్స
త్వాంతర్గతం బై యుండునట్లుండ నయ్యాదిపురుషునికి నాయువు రెండు పరార్ధం
బులు పగలు నంతియ రాత్రియుం జనునంత నహర్ముఖంబునం బ్రబుద్ధుండై సర్వ
హితుండును జగదాదియు నచింత్యుండు నైనపరమాత్ముండు ప్రకృతిపురుషులం
బ్రవేశించి.
| 11
|
| ఆ. |
మధుమదంబు మలయమారుతంబును వధూ, జనుల గలఁచుపగిది శాశ్వతుండు
పరమయోగమూర్తి పరమాత్ముఁ డయ్యిద్ద, ఱను గలంచుటయును నొనర నంత.
| 12
|
| వ. |
క్షోభ్యమాణం బైనప్రధానంబువలన మున్ను నీ నేను జెప్పినవిధంబున బ్రహ్మ
యండకోశస్థుం డై యావిర్భవించె నాకర్ణింపుము.
| 13
|
| క. |
కలఁచినపరమాత్ముండును, గలపంగాఁబడినప్రకృతికర్త పురుషుఁడు
న్దలఁపఁగ నొక్కఁడ కా మదిఁ, దెలియుము సద్విమలతత్త్వదృష్టి మునీంద్రా!
| 14
|
| సీ. |
అనఘ జగద్యోని యగుపురుషుండు నిర్గుణుఁ డయ్యుఁ దా రజోగుణము నొంది
బ్రహ్మయై పుట్టి సర్గంబులం దెప్పుడు నఖిలప్రజాసృష్టి యాచరించు
విమలసత్త్వోన్నతి విష్ణుఁ డై పుట్టి ధర్మంబున లోకసంరక్ష సేయు
వితతతమోగుణావృతి రుద్రుఁ డై పుట్టి జగము లన్నియు నుపసంహరించు
|
|
| తే. |
బీజములు చేన వెదవెట్టి ప్రీతిఁ గాచి, పండుటయుఁ గోయుహలికునిభంగి నొకఁడ
కాలములు మూటికిని దానె కర్త యగుచు, బ్రహ్మవిష్ణురుద్రాఖ్యలఁ బరగు నాత్మ.
| 15
|
| క. |
అనఘా! రజంబు సత్త్వం, బును దమమును ననఁగఁ గలవు మూఁడుగుణంబు
ల్విను బ్రహ్మవిష్ణుశంకరు, లనఁగా దేవతలు మువ్వు రఖిలజగములన్.
| 16
|
| క. |
ఇతరేతరమిథునత్వము, నితరేతరసంశ్రయంబు నితరేతరసం
గతియు మెఱయ నాదేవ, త్రితయము విహరించు లీలఁ ద్రివిధావస్థన్.
| 17
|
చతుర్యుగమన్వంతరకాలసంఖ్యలు
| వ. |
ఇట్లు జగంబులకు నాద్యుం డై యావిర్భవించినహిరణ్యగర్భుండు భూపద్మకర్ణికా
సీనుం డై యుండు నాచతుర్ముఖునకుం బరమాయువు నూఱేండ్లు తత్ప్రమాణంబు
వినుము నిమిషంబులు పదియేను కాష్ఠ కాష్ఠలు ముప్పది కళ కళలు ముప్పది
ముహూర్తంబు ముహూర్తంబులు ముప్పది యహోరాత్రం బహోరాత్రంబులు
|
|
