తే. |
సిద్ధి గోరుయోగికి విను శ్రాద్ధమునకు, దైవయాత్రామహాజనస్థానమునకు
నధ్వరాతిథ్యవూజల కతులితోత్స, వముల కెప్పుడు నరుగంగ వలవ దనఘ!
| 338
|
చ. |
మనుజులు దన్నుఁ జూచి యవమానపరాభవము ల్పొనర్చువ
ర్తనమును నట్టివేషమును దాల్చి సమస్తజనమ్ములు న్భుజిం
చిన మఱి యోగి బొగ్గుపొగ చీఁకిలి ముంగల లేనియిండ్లకుం
జనునది భిక్ష కెఫ్డు మును చన్నగృహంబుల కేఁగరా దొగిన్.
| 339
|
తే. |
వేదవేదాంగపారగవిప్రగృహము, లందు సంపాదితం బైనయట్టిభిక్ష
మనఘ! ప్రాణాగ్నిహోత్రంబు సాంగముగ నొ, నర్చి యొనరించునది భోజనంబు యోగి.
| 340
|
వ. |
అహింసాస్తేయబ్రహ్మచర్యాలోభత్యాగంబు లనునియమంబు లేను నంగీకరించి
మనోదండవాగ్దండకర్మదండంబు లనుదండత్రయంబు ధరియించి త్రిదండి యన
నతిశయిల్లి వివిధజ్ఞానంబులచిక్కునం బడక నిర్మలజ్ఞానవంతుండును సమలో
ష్టాశ్మకాంచనుండును సమస్తభూతదయాళుండును సతతధ్యానపరాయణుండు
నైనయోగి పరబ్రహ్మానందభరితుం డగు నని చెప్పి యత్రిపుత్రుండు వెండియు
నలర్కున కి ట్లనియె.
| 341
|
క. |
విశ్వకరచరణకంధరు, విశ్వానననయనకర్ణు విశ్వాకారున్
విశ్వాత్ముఁ బొందుటకు యో, గీశ్వరుఁడు జపింపవలయు నెపుడు ప్రణవమున్.
| 342
|
మరణసూచకములగు స్వాప్నికాద్యరిష్టములు
క. |
అని యోంకారము రూప, మ్మును సగుణత్వాగుణత్వములు తధ్యాన
మును నుచ్చారణవిధమును, నొనరంగాఁ జెప్పి వెండియును ని ట్లనియెన్.
| 343
|
వ. |
కలలోనను బ్రత్యక్షంబునం గలుగునరిష్టంబులం జేసి యోగి మరణకాలం బెఱింగి
యోగస్మరణపరుండైన నప్పుడు సిద్ధింపకున్న నయ్యోగం బతనికి మీఁదటిభవంబున
సిద్ధించు.
| 344
|
క. |
కావున నరిష్టములు సద్భావంబున నెఱుఁగవలయుఁ దత్త్వజ్ఞాన
శ్రీవిలసితుఁ డగుయోగికి, భూవర! యెఱిఁగింతు వినుము పొలుపుగ దానిన్.
| 345
|
క. |
దివిజపథంబున శుక్రుని, ధువుని శశిచ్ఛాయ నయ్యరుంధతి నేమా
నవుఁ డొగిఁ గానఁ డతఁడు మృ, త్యువు నొకవత్సరముమీఁద నొందు నరేంద్రా!
| 346
|
క. |
కిరణరహితరవిబింబముఁ, గిరణావృతవహ్నిఁ గనినఁ గీడును గలుగు
న్నరులకుఁ బదునొక్కఁడునెల, లరిగిన నటమీఁద మరణ మవనీనాథా!
| 347
|
సీ. |
రజతసువర్ణమూత్రపురీషములు గల నైన దృష్టంబున నైనఁ గ్రక్కు
నాతఁడు పదినెల ల్ప్రేతపిశాచకనకవృక్షగంధర్వనగరదర్శి
తొమ్మిదినేల లతిస్థూలుండు బడుగును బడుగును దొడ్డనెపంబు లేక
యైన నెన్మిదినెల లతిసాంద్రరేణుకర్దమమున బ్రుంగి పాదంబు ఖండ
|
|
తే. |
ములుగఁ గలఁ గన్నవాఁ డేడునెలలు గువ్వ, గ్రద్ద వాయస మాదిగాఁ గలుగుపులుఁగు
|
|