| క. | కామము హేయము విడువం, గా మదికిని శక్య మెట్లు గా కున్న ముము | 287 |
| క. | అని పెక్కుమాఱు లతిముద, మున నాపద్యములు చదివె ముత్పులకంబు | 288 |
| వ. | అట్లు చదివి యమ్మహాత్ముండు శ్రేయంబు పురుషునకు ముముక్షం బోలనొండు గలుగ | 289 |
అలర్కదత్తాత్రేయసంవాదము
| క. | ఆయుర్వీశుఁడు దత్తాత్రేయుం గరుణావిధేయు దేవమునిగణ | 290 |
| వ. | కని దండప్రణామం బాచరించి యంజలి యొనర్చి యార్తుం డగుచు ని ట్లనియె. | 291 |
| క. | శరణార్థి నైననాకును, శరణ మగుము జన్మమరణజనితవ్యాధు | 292 |
| తే. | అనిన ముని యట్ల చేసెద నధిప! చెపుమ, వగవఁ గత మేమి నీకు నెవ్వండ నేను | 293 |
| క. | అంగంబులు చింతింపు ద, దంగిం బరికింపు మది నిరంగునిఁ గనుఁగొ | 294 |
| క. | అనిన నతఁడు నయ్యోగీం, ద్రునికారుణ్యమునఁ ద్రివిధదుఃఖస్థాన | 295 |
| సీ. | నేల నీ రనలంబు గాలి నభం బను నేనింటిపొడ వైనయీశరీర | |
| తే. | నాదిసంబంధ మెక్కడియది విరోధి, యెవ్వఁ డింకఁ బురభ్రాంతి యేల యనుచుఁ | 296 |
| తే. | ఆకసం బొక్కటియ యె ట్లనేకఘటము, లందుఁ బెక్కయి తోఁచుఁ దా నట్ల యాత్ముఁ | 297 |
అలర్కుని యాత్మవివేకము
| చ. | అని తెలివొంది యమ్మునివరాగ్రణికిం గడుభక్తి మ్రొక్కి యి | 298 |
| వ. | అని మఱియును. | 299 |
