| | గోర్ముల నొప్పుసంసృతిసుఖోదధిఁ దేలుచు నించు కేనియు | 276 |
| చ. | అనఘ! తదగ్రజుండు విపినాంతరవాసి సుబాహుఁ డయ్యల | 277 |
| వ. | అని చింతించి. | 278 |
| చ. | అతనిసమగ్రబోధమహిమాన్వితుఁ జేయునుపాయ మమ్మహా | 279 |
| చ. | శరణము గమ్ము నాకు నృపసత్తమ! నాయనుజుం డలర్కుఁ డు | 280 |
| క. | పనిచిన నరిగి యలర్కునిఁ, గని చరుఁ డోయవనినాథ! కాశీశ్వరుఁ డి | 281 |
| చ. | అనిన నలర్కుఁ డల్కయును హాసము మోము నలంకరింపఁ గా | 282 |
| వ. | అనిన విని దూత చని యలర్కుపలుకులు కాశీశ్వరునికిం జెప్పిన సుబాహుండు | 283 |
| సీ. | చతురంగబలపదాహతి నిల గంపింప గాశీశ్వరుం డలర్కక్షితీశు | |
| తే. | మానుఁడును నిస్సహాయుండు హీనధనుఁడు, నై విషాదంబు నార్తియు నాత్మఁ జాల | 284 |
| వ. | పరిస్ఫుటాక్షరభాసురం బగుశాసనంబు పుచ్చికొని చూచి. | 285 |
| క. | సంగంబు విడువవలయును, సంగము విడువంగఁ గడు నశక్య మయినఁ జే | 286 |
