| సీ. |
ఒకచోటినుండి వేఱొకచోటి కరుగుట క్రాంతి నాఁజను నిట్టిక్రాంతి లేక
సర్వగతుండును సర్వాత్ముఁడును సర్వభూతేశుఁడును నగుపురుషునకును
విక్రాంతుఁ డనుపేరు విపులార్థవంతమో వ్యర్థమో యిది నీవ యవధరింపు
నిరవయవుం డైన నిత్యునకు సుబాహు నామం బొనర్చిన నగవు గాదె
|
|
| తే. |
యెల్లజీవంబులందును నేకభావ, మై వెలుఁగునాత్మునకు నెవ్వఁ డహితుఁడు హితుఁ
డనఁగ నెవఁ? డెట్టు శత్రుమర్దనసమాఖ్య, కర్థగతి యించుఁ జెప్పుమా పార్థివేంద్ర!
| 113
|
| క. |
తనయోద్దేశంబున నీ, వొనరించినపేళు లర్థయుక్తములే ని
త్యనిరాలంబజ్యోతికి, సనాతనుం డైనయట్టిసర్వాత్మునకున్.
| 114
|
| క. |
వ్యవహారార్థపునామము, లవనీశ! నిరర్థకంబు లవుటకు నొడఁబా
టవు నేని యలర్కాఖ్యయు, నవుఁ గైకొను మపురుషార్థ మనకుము దానిన్.
| 116
|
| వ. |
అని పరమార్థవాదిని యగుజీవితేశ్వరి చెప్పిన విని మహామతి యైనఋతధ్వజుండు
దానికి నొడంబడియె నంత నక్కాంతాతిలకంబు పూర్వనందనుల బోధించినట్టులఁ
బరమబ్రహ్మబోధకంబు లగువాక్యంబుల నయ్యలర్కు బోధింపం దొడంగినం గువల
యాశ్వుం డద్దేవి నాలోకించి.
| 117
|
| ఉ. |
ఎక్కడి బ్రహ్మబోధ? మిది యేటికి వీనికి? నెంత వెఱ్ఱివే
యక్కట! పుత్రరత్నముల నాఱడి బోద్ధలఁ జేసి పుచ్చి వే
చిక్కునఁ బెట్టి తింక నటు చేయకు మీసుతుబుద్ధి శ్రద్ధతో
నెక్కొనఁ ధర్మమార్గమున నిల్పుము దెల్పుము రాజధర్మముల్.
| 118
|
మదాలస యలర్కు డనుపుత్త్రునకుఁ గర్మమార్గ ముపదేశించుట
| క. |
విను పుణ్యాపుణ్యంబుల, ననిమిషతిర్యక్త్వయుక్తు లగుపితరులకు
న్మనుజుఁడు దృషయును క్షుధయును, దనుకఁగ నీఁ డుదకపిండదానక్రియలన్.
| 120
|
| ఆ. |
అతిథిబంధుదేవపితృపిశాచప్రేత, యక్షమనుజభూతపక్షికీట
కముల కెల్ల విహితకర్మరతుం డైన,యతఁడు సూవె యాశ్రయంబు దరుణి!
| 121
|
| క. |
కావున మత్సుతుఁ దన్వీ!, కావింపుము రాజధర్మకర్మావితుఁగా
నావుడుఁ బతిబంపున న, ద్దేవి యలర్కునకుఁ గర్మదీక్ష యొనర్పన్.
| 122
|
| వ. |
తలచి యనుదినంబును నబ్బాలుని ముద్దాడుచు.
| 123
|
| ఉ. |
ధన్యుఁడ వైతి పుత్త్ర! వసుధాతల మెల్ల నకంటకంబుగా
నన్యనరేంద్రభీకరకరాసిసమంచితదోర్బలక్రియా
మాన్యత యొప్ప నేలి యసమానయశోవిభవంబు నొంది ప
ర్జన్యపురోపభోగబహుసౌఖ్యము లందఁగ నీవు గాంచుటన్.
| 124
|
