Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/139

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

136

పంచమాశ్వాసము


కతమున నేనొడంబఱుపఁ గర్తను నీ విట హాస్యమోహసం
గతి మము నీక్రియం బలుకఁ గారణ మెయ్యది గల్గె మానినీ!

36


క.

ఈదినమునకును ముందర
నైదవదివసంబు పంకజాక్షుని దిన మీ
వాదము నెఱుఁగక మాతో
వాదడువఁగ నిట్లు తగునె వనరుహనయనా.

37


మ.

అనినన్ విప్రునితోడ నిట్లనియె నయ్యబ్జాస్య యోభూసురేం
ద్ర ననున్ వంచన సేయ నేమిటికి నీతథ్యంబుఁ దెల్పంగ నా
క్షనవాంభోరుహలోలనేత్రుఁ డగు లక్ష్మీనాథుఁ డీపుణ్యకీ
ర్తనుఁ డేరీతిన యానతిచ్చె నదియే తథ్యంబు వీక్షింపఁగన్.

38


వ.

అని పలికి సుగంధి స్నాతయై ధౌతవస్త్రంబు ధరియించి ప్రాఙ్ముఖి యై
నమస్కారపూర్వకంబుగా నిట్లనియె.

39


శా.

శ్రీకాంతాధిప! శంఖచక్రవిమలశ్రీవత్సలక్ష్మాంకితా!
లోకాధీశ! సురేంద్రవందిత! దయాలోలాక్ష! కల్పద్రుమ!
వ్యాకోచప్రసవావతంస! త్రిజగద్వ్యాపారసంయుక్త! నే
మీకున్ మ్రొక్కెదఁ బక్షిరాజగమనా! మిత్రాయుతాభాంగకా!

40


గీ.

హరిదినంబె నేఁడు నగుచుండఁ గాదని
ధూర్తవిప్రుఁ డిట్లు దుండగమునఁ
బలుకుచున్నవాఁడు ప్రత్యక్షమున నీవు
సాక్షి చెప్పవలయు జలజనాభ.

41


వ.

అని యిట్లు నిశ్చలభక్తిసమేత యగు నమ్మానినీరత్నంబు పలికినవచనం
బు లాకర్ణించి సర్వపరిపూర్ణుం డగుటం జేసి యప్పరమపురుషుండు సర్వాభ
రణసమేతుండును బీతాంబరధరుండును గరుడవాహనారూఢుండు నైన లక్ష్మీ
వల్లభుం డచటఁ బత్యక్షం బై విప్రునిం గనుంగొని యిట్లనియె.

42


సీ.

వినుము భూసురవర్య విశ్వంబులోపలఁ
        గాలరూపంబునఁ గలిగి యేను
నఖలలోకోద్భవవ్యయకారణంబ నై
        వర్తింతు జగములవన్నె మీఱి
తత్కాలమైన వత్సరమాసపక్షర్తు