పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/110

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మత్స్యపురాణము

107


చ.

నిరుపమయోగసంపదల నిశ్చలులై గతభావికాలజా
పరిమితకార్యభావములు ప్రస్తుతి సేయఁగఁజాలి తత్పురం
దరవిభవం బణంపను బ్రతాపముగల్గిన సన్మును ల్కరం
బెఱుఁగఁగ లేరొకో మదిమహీవలయంబున నన్యచిత్తముల్.

74


చ.

కపిలమునీంద్రువాక్యములు గైకొని యే వినినంత నాత్మలో
నపరిమితంబులై యొదవె హర్షసమేతములైన భావముల్
విఫులవధూజనాత్మభవవిత్తజసన్నుతరాజ్యభోగవాం
ఛ పనికిరాక జాఱె నది సౌమ్యతదీయదయాసమున్నతిన్.

75


క.

దృష్టిగ్రాహ్యం బగునది
నష్టంబై చనెడుచోట నానాఁటికి వి
స్పష్టముగఁ దెలియవలయును
సృష్టికిఁ గర్త యగువిభుని జిత్తములోనన్.

76


గీ.

గురుముఖంబువలనఁ గుదురుగా దనమూర్తి
నెఱిఁగికొనినయట్టినరవరుండు
సురలు వినుతి సేయ శుభరూపసహితుఁడై
చెడనిపదమునకును జేరుకొనును.

77


చ.

కపిలమునీంద్రచంద్రుదయ గల్గినదాఁక జలాశినై మనో
విపులవికారయుక్తపదవిం జననొల్లక నిశ్చలుండనై
యపరిమితఫ్రసూనముల కాశ్రయమై చెలువొందు నిట్టివా
దపమె నివాసగేహముగఁ దప్పక నిల్చెద సుస్థిరంబుగన్.

78


వ.

అని యిట్లు పుండరీకుడు వితర్కించుచుఁ దన్మహీరుహమూలంబున నిద్రా
విరహితుండై యుండె. నంత.

79


క.

ఘనతిమిరోరగకబళిత
వనజాసననిర్మితాండవర్ణితసంజీ
వన మిది యన నుదయించెను
దినకరుఁడు సురాధినాథదిగ్భాగమునన్.

80


వ.

ఇవ్విధంబున సూర్యోదయాస్తమయపరిమితంబులగు పదుమూఁడుదివసం
బులు జలాంజలిత్రయపానంబున దేహధారణంబు సేయుచుఁ దన్మహీరు