Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/109

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

106

చతుర్థాశ్వాసము


ధ్యరుచిరకర్మముల్ సలుపఁ దత్క్షణ మేగె నిజాశ్రమాంతర
స్ఫురదతిశీతలాచ్ఛజలపూర్ణసరోవరతీరభూమికిన్.

65


వ.

ఆ సమయంబున.

66


గీ.

చరమసంధ్యాంగనాముఖాబ్జంబునందుఁ
దీర్చినిలిపిన సిందూరతిలక మనఁగఁ
జెలువు మైమించె నస్తాద్రిశిఖరభాగ
మున విభాకరుఁ డరయఁ బ్రమోద మొదవ.

67


వ.

అంత.

68


క.

దోషాకరముఖదర్శన
దోషమునకు భీతినొంది దొలఁగినమాడ్కిన్
బ్రోషితుఁడై యఖిలజగ
ద్భూషణుఁ డర్కుండు గ్రుంకెఁ దోయధిలోనన్.

69


ఉ.

చేరె నికేతనంబులకు సేమమునన్ మృగపక్షియూధముల్
జాఱెను చక్రవాకయుగసాంద్రమనోజరసాతిరేకముల్
మీఱె నజాండభాండమున మించి రయంబున నంధకారముల్
పేరెను దారకాభినవబృందఘనద్యుతు లంబరంబునన్.

70


వ.

ఇ ట్లంధకారంబు సర్వదిక్పరిపూర్ణంబై దృష్టిగోచరపదార్థంబుల దృష్టరూ
పంబు లగునట్లు నిబిడంబై ప్రవర్తించునెడ.

71


క.

మదననృపాలుని గొల్లెన
తుదనెత్తిన హేమమయచతురకలశమునా
నుదయాచలశిఖరంబున
నుదయించెను విధుఁడు కాంతియుక్తుం డగుచున్.

72


వ.

అంత నమ్మునివరుండు చరమసంధ్యాసమయసముచితానుస్థానంబు దీర్చి శి
ష్యసమన్వితుండై నిజనిలయంబున కరిగి యగ్నిహోత్రాదికృత్యంబులు స
మాప్తించి విష్ణుధ్యానపరాయణుండై యుండె. నంత నప్పుండరీకమహీకాం
తుండు పయఃపానంబు సేసి తత్తరుమూలంబున సమాసీనుండై మనంబున ని
ట్లనియె.

73