పుట:భీమేశ్వరపురాణము.pdf/121

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

103


తే.

గారవించెను విధి శిరఃకంపమునను, నాదరించెఁ బ్రియోక్తుల నబ్జనాభు
మించుమందస్మితమున మన్నించె శక్రు, హరుఁడు గరుణించె సురల గటాక్షదృష్టి.

39


చ.

సకలదిశాముఖంబులఁ బ్రసన్నములయ్యెఁ బ్రదక్షిణార్చియై
యకలుషలీలఁ గైకొనియె హవ్యవహుండు హవిర్విభాగముం
బ్రకటితసౌఖ్యకారి యయి పాయక వీచె సమీరణంబు త్ర్యం
బకుఁ డట భీమనాయకుని మందిరిమధ్యముఁ జొచ్చునత్తఱిన్.

40


సీ.

గంగాజలాపూర్ణగాంగేయణికుంభ, హస్తాబ్జములఁ గొంద ఱప్పరసలు
ఫలపుష్పకిసలయప్రచురపాత్రవిశేష, హస్తాబ్జములఁ గొంద ఱప్పరసలు
నిర్మలానేకమాణిక్యనీరాజన, హస్తాబ్జములఁ గొంద ఱప్పరసలు
లాజాక్షతాదికల్యాణవస్తువ్రాత, హస్తాబ్జములఁ గొంద ఱప్పరసలు


తే.

నాటపాటల మ్రొక్కుల నభినుతులను, నర్థి సేవించి రొకకొంద ఱప్పరసలు
అపుడు రెండవకైలాస మనఁగ నొప్పె, నభవుఁ డేతేర భీమనాయకుని నగరు.

41


వ.

మఱియు ననేకప్రకారంబుల దివ్యాంగనారచితోపచారంబు లంగీరించుచు నాంగీరసదత్తశోభనలగ్నంబున మునుల యాశీర్వాదంబులు చెలంగ నందినాహనంబు డిగ్గి నిజభుజావలంబనావతీర్ణయగు నపర్ణహస్తాబ్జంబు కరపల్లవంబున నవలంబించి ముందట జలధరవాహుఁడు వేత్రహస్తుండై సందడి నెడంగలుగజడియ మార్గశీర్ష శుద్ధచతుర్దశియందు రోహిణీనక్షత్రంబుస సిద్ధయోగంబున యోగీశ్వరేశ్వరుండు.

42


తే.

దాఁటెఁ బ్రాపాదదేహళిదర్పకారి, ధరణిధరరాజపుత్రి కైదండ యొసఁగ
నమ్మహాదేవి కుచమండలమ్ము సోఁకి, యంగకంబుఁల బులకంబు లంకురింప.

43


వ.

అప్పుడు.

44


ఉ.

తా మును చేసినాఁడ నొకతప్పని చిత్తములోఁ దలంచునో
యేమనునో తనుం గనిన నీశ్వరుఁ డంచు భయంబుతోన యా
స్వామికి నర్చనం బొసఁగె శంబరశత్రుఁడు దక్షవాటికా
ధామవిలాసదీర్ఘకలఁ దన్వుగఁబూచిన హల్లకంబులన్.

45


తే.

మును కటాక్షైకవీక్షణాంభోరుహముల, నర్చనము లిచ్చి రఖిలలోకాధిపునకు
శివునిఁ బూజించి రప్సరస్త్రీలు పిదప, హస్తపంకజపుప్పోపహారములను.

46


తే.

కామమును లోభమును ముక్తికాంతయందు
మోహమదములు బాలకముగ్ధలందు
నధికపాపాత్ములం దధర్మాత్ములందుఁ
గ్రోధమాత్సర్యములు జనకోటి కొదవె.

47