పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/95

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


గైకొను రే పని చెప్పఁగ, నాకమునకు నరుగువిధమునన్ రవి గ్రుంకెన్.

662


వ.

ఆరాత్రి వేగిన జనకుండు రామలక్ష్మణసహితుం డగువిశ్వామిత్రు రప్పించి యర్హ
సత్కారంబు లాచరించె నప్పుడు విశ్వామిత్రుండు మిథిలేశుం గనుంగొని.

663


క.

ఘను లీరాజకుమారులు, దనరఁగ నీయింట నున్నధనువు క్రమమునం
గనుఁగొనఁ గోరెద రిటకున్, జనవర తెప్పింపు మనుడు జనకుం డనియెన్.

664


చ.

తనరఁగ యజ్ఞ భాగములు దక్షుమఖంబునఁ గ్రొవ్వి దేవతల్
సనఁ దన కీక యున్న నతిచండత నల్లి మహేశుఁ డీశరా
సనమున నెల్లదేవతల జర్జరితాంగులఁ జేయ భీతు లై
యనిమిషు లోలి నేఁగి యభయంబులు వేడిన నిచ్చి శాంతుఁ డై.

665


క.

జగతి మదీయకులాగ్రణి, యగునిమి కాఱవతరమున యవనీపాలుం
డగుదేవరాతుచేతికిఁ, దగ నిల్లడ యిచ్చె హరుఁడు తత్కార్ముకమున్.

666


క.

చిరకాలం బది మొదలుగఁ, దరతర మక్కార్ముకంబు తగ మాయింటన్
సురుచిరపూజల నొందుచు, నురుతరతేజంబుతోడ నొప్పుచు నుండున్.

667


క.

బాఁతిగ నే నాఁగటఁ గ్రతు, భూతలమును దున్నునపుడు పొలఁతుక వెలయన్
సీతాంతంబునఁ బుట్టిన, సీతానామంబు సేసి చెలువుగఁ బెంపన్.

668


చ.

పరిణయయోగ్య యైనఁ దగుభ ర్తకు నాసుత నీఁ దలంచి య
య్యురుతరచాప మెత్తి బల మొప్పఁగ నెక్కిడ నోపువానికిం
బరఁగఁగ నిమ్మహీతనయఁ బత్నిగ నిచ్చెద నంచు నే స్వయం
వర మని చాటఁ బంచినను వాంఛల వచ్చి యనేకభూపతుల్.

669


క.

తమముందటఁ బెట్టినచా, పము గనుఁగొని యెత్తఁ జేరి పటుతరభుజస
త్త్వములఁ గదలింపలే క, క్షము లై యుండంగ నెఱిఁగి కన్నియఁ దమకున్.

670


శా.

ఏ నీ కుండఁగ నల్గి యెంతయు మదం బేపార నాకోటపై
నానాసేనలతో వడిన్ విడిసిన న్సైరించి యే నుండఁగా
నానాఁటన్ మును సంచితంబు లగు సైన్యవ్రాతముల్ వోయిన
న్మానొందన్ సురలన్ భజించి బహుసేనం గాంచి యాసేనతోన్.

671


క.

వడిఁ బురము వెడలి విడిసిన, దడములపై నడువ విఱిగి తత్తఱమున మా
ర్పడి కొందఱు బలములు రూ, పడఁగం జెడిపోయి రంత నడరినభీతిన్.

672


వ.

అట్టులు గావున.

673


మ.

వడి రామక్షితినాయకుండు భుజసత్త్వం బొప్ప నాచాప మె
క్కిడినం జాలు మదీయపుత్రిఁ బ్రమదం బేపార నే నిచ్చెద
న్మృడుబాణాసన మున్నమందస దగ న్వేతెండు మీ రేగి యి
క్కడ కంచుం బదివేవురం బనిచె వీఁకన్ బాహుసారాఢ్యులన్.

674