| | చ్చట నిలువంగలేక వెఱఁ జయ్యన నేఁగె మరుండు నయ్యెడన్. | 650 |
| మ. | తనవిస్ఫారతపంబు గొంత దఱుఁగం దా నాత్మ వేయేఁడు లిం | 651 |
| వ. | అనుచు నుత్తరంబు విడిచి తూర్పుదెస కరిగి సిద్ధాశ్రమభూమియందు. | 652 |
| ఉ. | ఆరఁ దపంబు వత్సరసహస్రము నిండఁగఁ జేసి యాసతోఁ | 653 |
| క. | ఆకౌశికునౌదల నతి, భీకరగతిఁ బొగలు నెగసి పేర్చి దిశాచ | 654 |
| క. | కడు బెగడు గుడిచె భువనము, లుడుగక జలనిధులు గలఁగె నుడుపథమునఁ బె | 655 |
| వ. | అట్టియెడ. | 656 |
| క. | సురలును గంధర్వులు ముని, వరులుం బరమేష్ఠికడకు వాంఛం జని యా | 657 |
| శా. | బ్రహ్మం బైనతపంబుఁ గౌశికుఁ డొనర్పం జొచ్చె నమ్మౌనికి | 658 |
| మ. | చన నేతెంచి భవత్తపోమహిమ విశ్వామిత్ర బ్రహ్మర్షి వై | 659 |
| మ. | అనుడున్ బ్రహ్మయు సర్వదేవతలుఁ గామ్యం బొంద రప్పింపఁ జ | 660 |
| వ. | అని పలికి శతానందుండు రామచంద్రా | 661 |
| క. | నాకులజుఁడైన రాముఁడు, శ్రీకంఠునివిల్లు విఱిచి సీతం బ్రీతిం | |
