పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/87

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


పతాస్త్రంబు నైషీకంబును మానవంబును మోహనంబును గాంధర్వంబును
బ్రస్వాపనంబును జృంభణంబును సంతాపనంబును విలాపనంబును శోషణంబును
దారుణంబును జామదగ్న్యంబును బహ్మపాశంబును గాలపాశంబును వరుణపా
శంబును బినాకాస్త్రంబును శుష్కార్ద్రంబులును బైశాచికాస్త్రంబును గ్రౌం
చంబును ధర్మచక్రంబును గాలచక్రంబును విష్ణుచక్రంబును వాయవ్యంబును మథ
నంబును హయశిరంబు నశనిద్వయంబును గంకాలముసలంబులును వైద్యాధరం
బును ద్రిశూలంబును గాపాలంబును నివి మొదలుగా ననేకాస్త్రంబు లేయ వాని
నెల్ల బ్రహ్మదండంబునఁ జక్కాడి వసిష్ఠమునివరుండు బ్రహ్మతేజోమూర్తి వెలుంగ
నప్పుడు కెరలి విశ్వామిత్రుండు బ్రహ్మాస్త్రంబు సంధించిన నమ్మహాస్త్రంబు
గనుంగొని.

568


క.

సకలామరగంధర్వులు, సకలోరగసకలభూతసకలదిశాపా
లకసకలగ్రహతారక, సకలభువనసకలమునులుఁ జలనముఁ బొందన్.

569


క.

బ్రహ్మాదులు మదిఁ బొగడఁగ, బ్రహ్మాండము విస్ఫులింగపంక్తుల నిగుడన్
బ్రహ్మర్షివరునిమీఁదను, బ్రహ్మాస్త్రము మంట లెగయ బలువిడి నేసెన్.

570


మ.

అటు లేయంగఁ జటచ్ఛటప్రకటఘోషాభీలకీలచ్ఛటా
స్ఫుటధూమాకులవిస్ఫులింగచయవిస్ఫూర్తుల్ వెలుంగన్ విశం
కటవేగంబున బ్రహ్మదండమును నొప్పం దాఁటి రాఁ బట్టి యు
ద్భటరోషంబునఁ జేసి మ్రింగె ముని మహాబ్రహ్మాస్త్రమున్ వీరుఁ డై.

571


వ.

ఇ ట్లమ్మహాస్త్రం బుపసంహరించి.

572


మ. స్ర.

అతిచండబ్రహ్మదండం బసమశమనదండాకృతిన్ భీమధూమా
న్వితకల్పాంతాగ్నిభంగిన్ వెలుఁగుచుఁ దనచే విస్తరింపం ద్రిలోకా
ద్భుతరూపబ్రహ్మతేజస్స్ఫురణ మెఱయ విస్ఫూర్తిబాణాగ్నికీలా
ప్రతతుల్ దద్రోమకూపప్రభవము లగుచుం బాఱి యగ్గాధిపుత్రున్.

573


వ.

చుఱపుచ్చం జొచ్చె నప్పు డఖిలమునులు వసిష్ఠుం బ్రశంసించి నీతేజం బమోఘం
బు నీచే విశ్వామిత్రుండు నిరస్తప్రభావుం డయ్యె నింక నుపశాంతిం బొందు మని
పలుక వసిష్ఠుండును బ్రశాంతిగరిష్ఠుం డయ్యె నప్పుడు విశ్వామిత్రుండు దర్పం
బడంగి యతిలజ్జితుం డై యంతర్గతంబున.

574


క.

అరుదార నమ్మునీశ్వరు, నురుతర మగు బ్రహ్మదండ మొక్కఁడ యతిభీ
కరతమసామర్థ్యంబున, వరదివ్యాస్త్రముల నెల్ల వడిఁ జక్కాడెన్.

575


క.

అనివారిత మప్రతిహత, మనుపమ మధికం బజయ్య మభయప్రద మీ
ఘనుబ్రహ్మబలమ బల మిలఁ, గనుఁగొన నీక్షత్రబలము గాల్పనె యనుచున్.

576


వ.

వనటం బొంది యవ్వసిష్ఠుబ్రహ్మతేజఃప్రభావంబు నుద్దేశించి.

577


క.

ఘన మగు బ్రహ్మర్షిత్వము, తనకుం గా నాత్మఁ గోరి దక్షిణదిశకుం