| | కనుమతి నిష్టభార్య లగుఁ డందఱు నిప్పుడు మీ కనూనయౌ | 309 |
| చ. | అన విని వారు నవ్వి సకలాత్మలయందుఁ జరించు దేవతా | 310 |
| క. | బ్రాఁతిగ నొడయఁడు దేవుఁడు, మాతండ్రియ మాకుఁ గాన మము నెవ్వరికిన్ | 311 |
| క. | కనలి యనిలుఁ డావనితల, తనువులు భంజించి క్రూరతన్ గుజ్జులు చే | 312 |
| క. | వనటం బొందెడితనయలఁ, గనుఁగొని కుశనాభుఁ డాత్మఁ గలఁగుచు నానం | 313 |
| వ. | అనుచుఁ జింతాక్రాంతుం డై యున్న తండ్రికిఁ బ్రణమిల్లి వాయుదేవునివలనం | 314 |
| ఉ. | నాసుతలార మీకతన నాకుల మున్నతిఁ బొందె నేఁడు నా | 315 |
| తే. | క్రమయ జనుల కాభరణము క్షమయ కీర్తి | 316 |
| వ. | కావున క్షమావతు లైనమీకు క్షమయం దన్యకన్యలు సమానలే యనుచు గా | 317 |
| తే. | వినుతచరితుండు చూళియన్మునివరుండు, పరఁగ నూర్ధ్వరేతస్కుఁ డై బ్రాహ్మ్యమైన | 318 |
| క. | వేమఱు పరిచర్యల మది, కామోదము సేసి యాతఁ డట వరదుఁడు గా | 319 |
| క. | ఘనుఁ డైన బ్రహ్మదత్తుఁడు, చనఁ గాంపిల్యపురి కరిగి జగతిన్ బుధు తా | 320 |
| వ. | అని బ్రహ్మదత్తుని రావించి సంభావనతోడ. | 321 |
| చ. | అహిమరుచి ప్రతాపుఁ డగునాకుశనాభుఁడు బ్రహ్మదత్తుకై | |
