| దుహితృశతంబు నీ నతఁడు దూకొని వారిఁ గ్రమంబునం గర | 322 |
వ. | [1]తనయలగుజ్జు మానుటకుఁ దండ్రి గనుంగొని సంతసించి యా | 323 |
క. | పుత్రప్రీతిం గమలజ, పుత్రుండు గుశుండు దనదుపుత్రునకుఁ దగం | 324 |
క. | చన నయ్యఙ్ఞయు వర్తిలఁ, దనయునిఁ గుశనాభుఁ జూచి తనయుఁడ నీకుం | 325 |
క. | వినుతయశంబును బొందెద, వని పలికి కుశుండు వారిజాసనలోకం | 326 |
క. | ఘనుఁ డైనగాధి నాకున్, జనకుఁడు నా కగ్రభగిని సత్యవతి దపో | 327 |
వ. | అట్లు నాకంబున కేఁగి [2]పుణ్యవశంబున. | 328 |
క. | సత్యమయమూర్తి యగునా, సత్యవతీదేవి తుహినశైలంబున సం | 329 |
క. | అనిశము భగినీస్నేహం, బున నీనదిపొంతఁ దపముఁ బూని చరింతున్ | 330 |
వ. | రఘువరా కుశికవనంబున నుదయించి యేను గౌశికుం డన నాయగ్రజ కౌశికి | 331 |
క. | రక్షోయక్షవిహారస, మక్షంబు నిలీనమృగచయంబు నిమీల | 332 |
వ. | అగుచు నివ్వనం బున్నయది మఱియును. | 333 |
చ. | గగనము తారకాగ్రహవికాసవిభాసిత మై వెలింగెడున్ | 334 |
క. | విను మర్ధరాత్ర మయ్యెన్, జనవర నిద్రింపు మీవు సౌమిత్రియు నిం | |